تا مملکتی ،یعنی همون کشور یا میهن، ثبات نداشته باشه به جایی نمی رسه. باور کنین. ثبات اصل مهمی یه و شاید بشه گفت شرط اصلی پیشرفت یک کشوره. پس ما هم یه کشور پیشرفته هستیم چون ثبات داریم. موافق نیستین؟ خب اشتباه می کنین. ما ثبات داریم خوبشم داریم. مثال بزنم؟ مثال های مختلفی می تونم بزنم در حوزه های مختلف. پس توجه کنین.
- ما ثبات داریم چون هر کسی که وزیر آموزش و پرورش مون می شه وضعیت زیر و رو نمی شه. یعنی همه چی سر جای خودش می مونه و مثل ساعت به کارش ادامه می ده. وضعیت کتاب ها، وضعیت معلم ها ، مدرسه ها و دانش آموزها با نظم بی نظیری طبق روال معمول و همیشگی ادامه داره.
- ما ثبات داریم چون هر کسی وارد صنعت کشور می شه، منظورم وزیره، وضعیت کارگرها تغییری نمی کنه و کارخونه ها هم همون روند رو ادامه می دن. یعنی همون نظم و ترتیب در تعطیلی رو حفظ می کنن.
- این ثبات در همه حوزه ها وجود داره از نرخ بیکاری بگیرین تا نرخ های دیگه. اصلن چرا راه دوری بریم همین رسانه ملی یا هر اسم دیگه ای که براش گذاشتن، مظهر ثبات و اسوه استقامته. شما توجه کنین کوچکترین خللی در عملکردش به وجود نمیاد هر رئیسی، تبلیغ به حساب نیارین، هم که میاد همون راه رئیس قبلی رو ادامه می ده بدون کوچکترین خطا و انحرافی. نمونه اعلای این کارکرد هم در زمان انتخابات اتفاق می افته. دقیقن همه دوره ها عملکردشون مثل همدیگه ست. آفرین به این دقت و همیت.
بله تا مملکتی ثبات نداشته باشه به هیج جا نمی رسه. به هیچ جا.
