صدای نقاره ها همیشه در من حس هیجان و عشق را زنده می کند.با شنیدنش در آن محیط عظیم و رویایی تنم می لرزد. قلبم به تپش در می آید. ارادت خاصی به آقا امام رضا دارم. گاهی اوقات که دلم از زمین و زمان پر است وتمام درهای دنیا را برویم بسته میبینم خودم را به آنجا می رسانم و همیشه حس می کنم در جایی بر روی زمین کسی هست که مرا می خواند و دری هست که همیشه بازاست که دست رد به سینه ام نمیزند...
نقاره تنها یک موسیقی نیست با شنیدنش حتی برای یکبار حس می کنی که موسیقی به داد انسان رسیده تا عرض ارادت و احتراممان را به پیشگاه شاه خراسان برساند.
موسیقی که در طلوع و غروب هر روز و در شادی وغم هر سال و معجزه ی شفای افراد ، فریاد شکر و عشق را سر می دهد.
