نتیجه آزمایش ها و تحقیقات دانشمندان، نشان دهنده ی این است که عسل برای تقویت حافظه نقش به سزایی دارد. وجود ویتامین D موجود در عسل کلسیم و فسفر بدن را تنظیم می کند، در نتیجه حافظه تقویت می شود.
در واقع عسل به عنوان سوخت مناسبی برای مغز، جهت جلوگیری از ایجاد استرس در سوخت و ساز بدن و فراهم آورنده خواب آسوده، بارها مورد ستایش قرار گرفته است، مواردی که برای تقویت حافظه و فعالیت های شناختی مان ضروری اند.
در یک تحقیق پنج ساله که از سال 2003 تا 2008 توسط دانشمندان و دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه بابیلون در عراق صورت گرفت تقریباً نیمی از افراد به طور روزانه عسل و نیمی دیگر عسل نما دریافت می کردند. یافته هایی که در سال ۲۰۰۸ به دست آمد شگفت انگیز بود. مجموعاً ۴۸۹ نفر از این افراد به زوال عقل مبتلا شدند و از این میان ۳۹۴ نفرشان از گروهی بودند که عسل نما دریافت مي کردند و فقط ۹۵ نفرشان از گروهی بودند که عسل دریافت می کردند. این تفاوت مبتلایان در این دو گروه از نظر آماری چشم گیر بود.
محققان به این نتیجه رسیدند که افرادی که به صورت روزانه عسل مصرف می کنند به میزان کمتری در معرض ابتلا آلزایمر هستند. به باور آن ها عسل دارای آنتی اکسیدان های طبیعی و خواص درمانی است که می تواند از تنزل عملکردهای شناختی و زوال عقل جلوگیری کند و سیستم کولینرژیک مغز و گردش خون آن را بهبود ببخشد.
عسل به جلوگیری از آسیب و از دست دادن سلول در مغز کمک کند. مطالعات ۲۰۱۱ که در منوپوز منتشر شده است، مصرف روزانه از عسل ممکن است حافظه زنان پس از یائسگی را تقویت کند که می تواند درمان جایگزین برای از دست دادن حافظه مربوط به هورمون باشد. پس از چهار ماه مصرف ۲۰ گرم عسل در روز توسط این زنان احتمال می رود که حافظه بلندمدت تری نسبت به همتایان خود داشته باشند که قرص هورمون را مصرف کردند.
توانایی عسل برای کمک به جذب کلسیم توسط بدن، به کمک سلامت مغز کمک می کند. مغز به کلسیم نیاز دارد تا فکر و تصمیم گیری را انجام دهد. همانطور که جمعیت ما همچنان بزرگتر و مسن تر می شوند احتمال ابتلا به زوال عقل به دلیل مصرف کم ویتامین ها و مواد معدنی همچنان افزایش پیدا می کند.
گلیکوژن مغز منبع اصلی سوخت برای مغز است که فعالیت آن در طول شب، بیشتر از زمان روز میباشد. زمانی که فرد به خواب میرود، مغز او به کار خود ادامه میدهد و گلیکوژن کبد که از غذاهای مصرفی ما تولید شده است را مصرف میکند و زمانی که ذخیره گلیکوژن کبد به پایان میرسد، مغز گرسنه، استرس متابولیک را تجربه نموده و ترشح هورمونهای استرس را آغاز میکند که در صورت تکرار در طول شبهای مکرر، میتواند بر روی باقی اندامهای بدن اثر گذاشته و به مشکلات متعددی برای سلامتی مانند فرسودگی غدد فوق کلیوی، افزایش وزن، مقاومت در برابر گلوکز، دیابت نوع ۲، فشار خون بالا، سطوح گلیسمیک بالا، بیماریهای قلبی عروقی، بیماری تیروئید، نوروپاتی، آلزایمر و… منجر شود.
ظرفیت ذخیره گلیکوژن کبد در حدود ۷۵ گرم است. در حین خواب، کبد در هر ساعت حدود ۵/۶ گرم از این گلیکوژن را آزاد میکند تا به مغز برسد و ۵/۳ گرم از آن، به کلیهها و سلولهای قرمز خون میرسد که در مجموع حدود ۱۰ گرم سوخت گلیکوژن کبد در هر ساعت میشود. مغز ما به این سوخت وابسته است تا ۶ تا ۸ ساعت در طول شب و گرسنگی زمان خواب ما دوام بیاورد.
حتما از عسل طبیعی استفاده کنید تا بهتر جواب بگیرید
اگرهم نمیدانید عسل طبیعی را کجا تهیه کنید برای خرید عسل طبیعی به وبسایت و پیج اینستاگرام ما سربزیند و عسلی با ضمانت نامه بازگشت وجه دو برابری تهیه کنید.