با افزایش سن، بدن، سبک زندگی، عادات و وضعیت سلامتی ما تغییر میکند. با این تغییرات، تعجبآور نیست که ممکن است نیاز به تنظیمات تغذیهای نیز داشته باشیم. آکادمی تغذیه آمریکا به بزرگسالان توصیه میکند که عادات غذایی خود را بر اساس نیازهایشان تنظیم کنند. اما چگونه میتوانید بدانید در مراحل مختلف زندگی باید چه غذایی بخورید؟ پاسخ در سن، جنسیت و وضعیت شما نهفته است.
اصول اساسی تغذیه سالم در واقع تغییر نمیکند. صرفنظر از شرایط، اصول اساسی یک رژیم غذایی سالم برای همه یکسان است. همه باید به خوردن پروتئینهای کمچرب، کنترل اندازه پرس غذا، پرهیز از خوردن میانوعدهها و اطمینان از نمایندگی همه گروههای غذایی در وعدههای غذایی (میوهها، سبزیجات، غلات کامل و غیره) توجه کنند. در حالی که این اصول تغییر نمیکند، نیازهای مواد مغذی افراد ممکن است به دلیل عوامل خاصی متفاوت باشد.
سن میتواند قطعاً در طراحی برنامه تغذیهای نقش داشته باشد. سن میتواند به روشهای مختلفی بر تغذیه بدن تأثیر بگذارد. متابولیسم بدن با گذشت زمان در پاسخ به تغییرات فعالیت بدنی و از دست دادن توده عضلانی کاهش مییابد. تغییر دریافت مواد مغذی میتواند از افزایش وزن جلوگیری کند. تغییرات در تواناییهای ذهنی نیز ممکن است بر توانایی شما در آمادهسازی وعدههای غذایی تأثیر بگذارد.
جنسیت نیز میتواند بر رژیم غذایی ما تأثیر بگذارد. از آنجا که مردان اغلب توده عضلانی بیشتری دارند، معمولاً نیاز به کالری بیشتری نسبت به زنان دارند. علاوه بر این، زنانی که قاعدگی دارند ممکن است نیاز به آهن بیشتری در رژیم غذایی خود نسبت به مردان داشته باشند. کمبود آهن میتواند منجر به مشکلات مختلفی از جمله خستگی و مشکل تنفسی شود. از آنجایی که زنان در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به پوکی استخوان هستند، نیاز به کلسیم و ویتامین D بیشتری نسبت به مردان دارند.
وضعیت جسمانی ما نیز بر تغذیه تأثیر میگذارد. بسیاری از بیماریهای مزمن مانند دیابت، COPD، فشار خون بالا و بیماری سلیاک میتواند نیازهای غذایی را به شدت تغییر دهد. علاوه بر این، وضعیتهای حاد مانند ابتلا به آنفلوآنزا یا آسیب اضافهباری میتواند منجر به تنظیم رژیم غذایی شود. داروها نیز میتوانند بر تصمیمگیری تغذیهای تأثیر بگذارند. برخی داروها باعث تهوع میشوند در حالی که برخی دیگر ممکن است نیاز داشته باشند که غذا یا نوشیدنی خاصی را مصرف کنید تا به درستی از آن استفاده شود.
علاوه بر این، باید محدودیتهای جسمانی بدن را در نظر گرفت. کسی که آسیب زانو دارد یا دچار مشکل در ایستادن است، نمیتواند مانند فردی بدون مشکل، غذا را روی اجاق گاز یا در آشپزخانه آماده کند. با این حال، آنها نیز نیاز به گزینههای غذایی سالم و آسان دارند. محدودیتهای جسمانی دیگر نیز میتواند بر عادات غذایی ما تأثیر بگذارد. افرادی که مشکل جویدن یا هضم دارند ممکن است نیاز به تنظیمات اضافی در رژیم غذایی خود داشته باشند.
هر فردی منحصر به فرد است و نیازهای تغذیهای متفاوتی برای تطابق با وضعیت خاص خود دارد. یک ورزشکار حرفهای که روزانه ساعتها ورزش میکند، نیاز به مواد مغذی مشابه یک مادر خانهدار یا مرد سالمند مبتلا به بیماری مزمن را ندارد. در نظر گرفتن این تفاوتها میتواند برای توسعه یک رژیم غذایی سالم مفید باشد.