لولیتا
اقتباس سینمایی از رمانی با همین نام
اثر ولادمیر نابوکوف
کارگردان: آدرین لین محصول سال ١٩٩٧
البته این اثر رمان یکبار دیگر هم در سال ١٩۶٢ به صورت فیلم درآمده بود.
زبان مادری خالق رمان روسی بود، اما جالب است بدانیم اولین بار به زبان انگلیسی و در فرانسه به سال ١٩۵۵ منتشر شد.
مفاهیم درونی همانگونه که در فیلم هم به وضوح به آن اشاره شد عشق نافرجام بین دختری ١٢ ساله و مردی میان سال بود، عشقی در ظاهر بیمارگونه (پدوفیلی) و شاید در اصل وجودی عشقی عمیق و حقیقی باشد.
تصویر برداری، رنگ و حس و حال فیلم بسیار جذاب و ستوندیست که در کنار موسیقی انیو موریکونه ترکیب بی مثالی را شکل داد.
مفاهیم و مضامین بسیار متعددی در داستان و فیلم گنجانده شده اعم از: عشق، نفرت، شهوت، خودخواهی و نظارت ناکافی سیستمهای امنیتی و حقوقی (در زمان خلق اثر)،
اما جدا از تمامی تعابیر و عشق دور از عرف جامعهی جهانی: یعنی علاقهی نادرست مردی بالغ به دختر بچه ای که در اوج شیطنت و شهوت دوران بلوغ است؛ به یک نکته ی ظریف دیگری اشاره میکنم:
اگر وقتی شخصت داستان به عشق خود میرسید (و به عنوان پدر) و اجازه میداد به کلاس رقص و آواز برود، آیا همچنان میتوانست او را پیش خود نگه دارد؟ یا باز هم عقدهای دیگر در دل دخترک بیچاره شکل میگرفت؟
اینها بعضی از دیدگاههای بنده به موضوع و نگارش اثر به عنوان یک فیلم سینمایی تراژیک و عاشقانه بود.
