لطفاَ به کسی برنخورد؛ به قول یک دوست که دیگه نیست. اون هم مثل من فمنیست نبود، اما به جایگاه زن همیشه ارزش قائل بود.
دختر بودن تو این مملکت سختترین کار دنیاست. یه روز تو اینستاگرام یه چالش گذاشتم و خواستم دیگران نظر بدن. کلا دوست داشتم بدونم آیا تو ایران زنان خانهدار خوشحالترن یا زنان شاغل؟
خیلی از خانهدارها نوشته بودن: زنان شاغل خوشحالترن. راست میگفتن: تو کل دنیا هم همینه.. زنی که کار میکنه جسارت داره. اعتماد به نفس داره و خب کمتر زن شاغلی بخاطر تامین مایحتاج زندگی تن به ازدواج میده..
اما تو ایران اینجوری نبود. یاد خانم احسانی دبیر زبانم افتادم. سالها قبل یه تابستون تو خونه بهمون زبان درس میداد. شوهرش هم دبیر معارف بود. به نظر خانواده فرهنگی میومدن و خب کی میدونست که آقای محترم تنها به این دلیل با خانم ازدواج کرده که خانمش درآمد خوبی داره؟ یه روزی بغض خانم احسانی ترکید و به مادرم گفت: رنگ حقوقم رو نمیبینم. همه رو تا ریال آخر باید بدم بهش، والا روزگارم رو سیاه میکنه.. از بدشانسی بچههامون دختر میشه و این پسر میخواد.
به مدرک و تحصیلات نیست. اصلا سرش نمیره که دختر بودن بچه دست من نیست. دخترا رو اذیت میکنه و گاهی میخواد بره سرم هوو بیاره.. برا آرامش دخترا هرچی پول درمیارم دو دستی میدم بهش! کاش شاغل نبودم و از صبح تا شب تو مدرسه، کلاسهای خصوصی و آخر سر تو خونه پدرم درنمیومد.. آخر سر هم همه زحمتهام خرج دیگران میشه!
اون زمونا من بچه بودم و هیچوقت از خانم احسانی نپرسیدم: خب چرا طلاق نمیگیری؟ اما الان که یادش میفتم؛ توی دلم میگم، خب زندگی برای یک زن مطلقه هم خیلی سخته.. مخصوصا اگر در یک جایی مثل ایران بخوای زندگی کنی..
زنانی که طلاق میگیرن یا شوهرانشون رو از دست دادن، دیوار کوتاهتری دارن. تمامی زنهای فامیل، حتی درجه یکها، اون زن رو طرد میکنن. اگر هم نکنن، تمامی حرکات اون رو زیر ذرهبین دارن تا نکنه یهویی شوهرشون هوایی بشه!!
البته باز یک زن مطلقه شاغل از یک زن مطلقه خانهدار باید خوشحالتر باشه. اما نمیدونم چرا دوست پرستار من باید تو محیط کار مورد آزار و اذیت قرار بگیره چون یه خانم مطلقه است. همسایه جان میفرمایند: درست بره و بیاد، کی باهاش کار داره؟ یه نگاهی به تاتوی رنگ قیر همسایه جان میکنم و تو دلم میگم: خوش به حالت که رنگ ماتیکت تو خیابون جیغ میزنه و کسی مزاحمت نیست، چون شوهر داری و میتونی پشتش قایم بشی!
آره خب 90 درصد مردا وقتی میبینن شوهر داری، کلاَ کاری به کارت ندارن. نه بخاطر خودت و خودشون، بخاطر شوهرت! یه مرد هوای یه مرد رو داره... اما یه زن؟!
کلا داستان زنان علیه زنان رو هر روز هزار بار به چشم میبینم و نمیدونم چطوری خودم رو از داستان بکشم بیرون؟. اینجا کسی خوشحال نیست. نه اون زن خونه دار که از قیمت دلار خبر نداره، خوشحاله و نه اون زن ثروتمندی که اعتماد به نفسش عالی و در نهایت.. یه چیزی همیشه کمه... زنان ما یاد نگرفتن خوشحال باشن!