شاید شما هم مثل من در محیط کسب و کارتان با یک آدم #بدقلق برخورد کرده باشید! آدمی که نه تنها یک نفر بلکه باقی افراد هم از رفتارهای زننده اش شاکی باشند. من هم در محیط کاری ام از اینجور افراد دیده ام و اما چون مجبور به همکاری هستیم، باید کمی سازش به خرج داد و تعامل کرد.
تجربه ی من در مهار چنین افرادی از دریچه ی گفتگو بوده و حتی در اوایل پای درد دل اینها نشستن. فضایی که طرف از قالب خود در آمده و گویا یک خودی دیگر نشان می دهد. مرز مشترک افراد #بدقلق مشکلات شخصی است و عدم تواناییشان در رفع آن.
مدام یک چیزی در ذهنش مرور می شود و زنده می شود و آزارش می دهد و به طور مکرر با آن کسی که راحت است مطرح اش می کند ولی چون قدرت مهار آن را ندارد، با باقی افراد با رفتارهای پرخاشگرانه و تند و رادیکالی برخورد می کند.
بهترین حالت ایجاد مأمنی امن از طرف شما برای آنهاست تا خود واقعی شان را نشان دهند و البته نه تنها با شما بلکه با دیگران هم می تواند رفتارش را کنترل کند. چرا که وقتی تعداد این افراد برای فرد #بدقلق افزایش یابد، به تناسب تعداد مأمن ها هم افزایش می یابد و در نهایت میزان تاب آوری اش هم افزایش می یابد.
به طور کل، گفتگو حل کننده ی بسیاری از چالش هاست. چه در محل کار و چه در خانواده و چه در بین دوستان که گفتگو ها تبدیل به #گپ می شود. شاید این حرف بهتری باشد که بگویم با افراد #بدقلق گپ بزنید و کمی رفیق شوید. در چهارچوب مشخص. رام می شود. گوش می کند. انرژی می گیرد. کار می کند.
#پرفورمنس #کار #گفتگو
