تصویر ما

این منم

در جوانی نکرده‌ام.

در کنج دنجی که نداشتم

و می‌جستمش.

این منم و کتاب‌هایم که کتاب‌های خودم نبودند و امانتشان می‌گرفتم و کلمه‌ها و قصه‌هایشان را چو جان عزیز داشتم.

این منم

در آرزوی سبز شدن

جوانه زدن

شاخه گستردن

و رفتن.

این منم که می‌گذارمشان، جوری که قرار و آرام می‌دهند و دست می‌کشم جوری که نوازششان بدهم.

این ماییم و نقشی که گمان می‌کنیم از ماست و زندگی را در به‌تصویرکردن آن طی می‌کنیم.

تو کدامی؟