با سلام
این اولین تجربه نوشتن من در فضای اینترنت هست
در اوایل بهمن ماه طی یک سری اتفاق های کاملا نامربوط و بی ربط تصمیم گرفتم برای اولین بار عزممو جزم کنم و شروع کنم به تیک زدن اهدافم برای زندگی
از بچگی(همین نزدیکیا) همیشه آدم آینده نگری بودم به طوری که تا ۵۰ سالگی خودم رو برنامه ریزی میکردم و (حتی دلیل احتمالی فوت خودم رو تصور میکردم) خیال پرداز بودنم هم به این قضیه دامن زد
طوری که متوجه شدم در چند سال اخیر به طور کل در آینده زندگی میکردم و زمان حال رو کلاً فراموش کردم
اما در یک روز تقریبا سرد بهمن ماه یک تلنگر کوچک(شاید بعدا در باره این تلنگر هم بنویسم) باعث شد زندگی من به زمان حال برگرده(البته اینقدر ها هم ساده نبود)
چرا که
اما انگار
آینده و آرزوهایی که برای اون داشتم چیزهای بزرگی نبودند چه بسا این چیز های ساده بدست آوردنشون کار حضرت فیله
تمام خواسته من این بود که دربیست و چند سالگی خونه ای آرام و ساکت ،ماشین و یک کار مطمئن و بی حاشیه داشته باشم و آدمی مستقل،سالم و بی دغدغه باشم
البته اینطور نیست که تمام این سالهای کم زندگیم( هنوز نوجوانی بیش نیستم) به خوشگذرانی با رفقا و .... گذشته باشه و تجربیات دیگه ای هم دارم (حتما از اونها هم براتون مینویسم) اما الان که در حال نوشتن این متن هستم مطمئنم قدم های استوار تری توی این مسیر برمیدارم و در بیست و چند سالگی از خونه خودم حین خوردن ناهار بی نمکم(دستپخت افتضاحی دارم) براتون از تجربه های خوب و بد این راه میگم
با تشکرS.SH
