Sahand
Sahand
خواندن ۴ دقیقه·۷ سال پیش

چرا من از کار در شرکت توسن منصرف شدم؟ داستان یک تعهد...

من یک برنامه‌نویس معمولی هستم. نه حرفه‌ای با سابقه طولانی و نه تازه‌کار و بی‌تجربه. علاوه بر دوران دانشجویی که کارشناسی نرم‌افزار ازش گرفتم، سه سال هم تجربه کار کردن برای دوتا شرکت نرم‌افزاری در شهرستان محل سکونتم رو دارم (یکی پاره وقت و دیگری تمام وقت). اما هرچی بیشتر با دنیای برنامه‌نویسی آشنا می‌شم؛ بیشتر می‌فهمم که هیچی بلد نیستم! بنابه دلایل شخصی تصمیم گرفتم که به تهران بیام و تجربه کارکردن توی شرکت‌های نرم‌افزاری تهران رو هم داشته باشم.

قصه رو طولانی نکنم… .

بعد از سه-چهار تا مصاحبه بالاخره شرایط کار با شرکت توسن (کیش ویر سابق) برام نسبت به بقیه مناسب‌تر بود. همه چیز برای کار توی شرکت برام مناسب بود. مراحل استخدامی رو یکی-یکی گذروندم تا اینکه برای شروع کار بهم گفتن که باید تعهد محضری بدی! یعنی حتی قبل از دوره آزمایشی سه ماهه باید این تعهد رو می‌دادم. تصمیم گرفتم به محضر خونه برم و ببینم توی این تعهدنامه چی هست. وقتی به محضر خونه رفتم با کمال تعجب با این متن روبرو شدم:


در دفتر حاضر گردید نامبرده فوق و پس از حضور در کمال صحت و سلامت و با رضایت و درک کامل از مسئولیتهای محوله در شرکت توسعه سامانه‌های نرم‌افزاری نگین به شماره ثبت ۳۲۳۴۱۷ و شناسه ملی ۱۰۱۰۳۶۳۷۸۰۹ و برحسب تشخیص این شرکت و اطلاع از کلیه ضوابط، مقررات،دستورالعملها و آیین‌نامه‌ها، ضمن عقد خارج لازم و بموجب این تعدنامه در برابر شرکت متعد و ملتزم گردید:
۱) در صورت پیشنهاد تمدید قرارداد از سوی شرکت، ضمن پذیرش پیشنهاد تمدید، به مدت ۵ سال (از اولین قرارداد همکاری) در هر محلی که شرکت تعیین نماید و یا هر سازمان و موسسه‌ای که مامور به خدمت در آن نماید (ساختمان‌های شرکت و محیط مشتریان مستقر در تهران) صادقانه و با رعایت کامل قوانین و مقررات مربوطه خدمت کند و در صورت رضایت از عمل‌کرد وی، قراردادهای همکاری آتی ادامه خواهد یافت.
۲) کلیه مقررات شرکت را از هر لحاظ رعایت و اجرا نماید و چنانچه از این تعهد خود عدول کند یا به هر صورتی موجبات و شرایطی فراهم آورد که مانع از ادامه خدمت وی گردد، یا از ادامه خدمت منصرف گردیده یا بنا به تشخیص شرکت غیبت غیر موجه نماید یا مرتکب فعل یا ترک فعلی گردد که نهایتاً منجر به ایجاد مانع در ادامه خدمت وی شود، شرکت حق دارد در خصوص موضوع رابطه استخدامی از هر طریق قانونی ممکن اقدام نماید (که این اقدام غیرقابل اعتراض خواهد بود).
۳) غیبت غیرموجه بیش از هفت روز بمنزله قطع همکاری میباشد.
۴) در صورت عدم انجام تعهدات این سند و یا قطع همکاری با شرکت، متعهد است بازاء هر سال، ۲ برابر پایه حقوق و مزایا طبق آخرین لیست پرداختی بیمه ارائه شده توسط شرکت، بعنوان وجه التزام عدم انجام تعهدات به شرکت پرداخت نماید.
۵) چنانچه خسارت و ضرر و زیانی بواسطه تخلف از انجام تعهدات و روالهای تعیین شده برای خود و نه ناشی از عمل‌کرد یا دستور اشتباه دیگران متوجه شرکت و اشخاص حقیقی یا حقوقی طرف قراداد با شرکت گردد شرکت مجاز و محق خواهد بود که از مراجع قضایی، انتظامی، ثبتی و اداری علیه ایشان اقدامات قانونی را بعمل آورده و نامبرده متعهد و ملزم به پرداخت مبلغ یک میلیارد ریال وجه التزام عدم انجام تعهد موضوع این بند و خسارات وارده به شرکت خواهد بود و حق هرگونه ادعا و اعتراض و شکایتی نزد محاکم اداری و قضایی و قانونی را از خود سلب و ساقط نمود.
۶) هرگونه اختلاف بین متعهد و شرکت پیرامون تحقق یا عدم تحقق شرایط مقرر در این تعهدنامه، از طریق ارجاع امر به داور مورد انتخاب شرکت، حل و فصل خواهد شد و متعهد اقرار به قبول داور منتخب نمود.

با اینکه بقیه شرایط کاری برام کاملاً مناسب و رضایت‌بخش بود؛ همون جا فقط به خاطر این تعهد، بی‌خیال همکاری با توسن شدم و بقیه مراحل استخدام رو دیگه ادامه ندادم.

مواردی رو که توی قرارداد بالا پررنگ کردم واقعاً به نظرم غیرمنصفانه بود. چیزهای مثل تعهد پنج‌ساله و پرداخت دوتا حقوق به ازای هر سال اگه زودتر بخوام از شرکت برم؛ از نظر من یه محدودیت بزرگ هستن. مدام از خودم این سوال‌ها رو می‌پرسیدم:

چرا یه شرکت این چنین تعهدی می خواد؟

مگه خروجی‌های شرکت چه‌قدره که این محدودیت رو می‌ذاره؟

اگه خروجی‌ها زیاد هستن چرا نمی‌تونه شرایط رو برای موندن نیروهای انسانی‌اش محیا کنه؟

این سؤال‌ها رو از بخش منابع انسانی شرکت پرسیدم و تنها جوابی که دادن این بود:

  1. ما برای تربیت نیروهامون هزینه می‌کنیم و دوست نداریم نیروهامون بدون بازده از شرکت برن. دو سال اول آموزشه و بعدش حداقل سه سال هم می خوایم که نیرو برامون کار کنه.
  2. بابا کی داده، کی گرفته؟ سخت نگیر!

و من میگفتم:

  1. منی که قراره بیام توی شرکت از همون روز اول که نه، اما حداقل از سه ماه اول به بعد بخشی از کار شرکت رو انجام میدم. هرچه قدر هم کار سخت و پیچیده باشه؛ به اندازه خودم قسمتی از کار رو جلو می‌برم. قرار نیست که دو سال بخورم و بخوابم که.
  2. من دارم سند محضری امضا می‌کنم؛ یعنی چی کی داده کی گرفته؟! همین عبارت رو توی ازدواج و مهریه هم می‌گن و نتیجه‌اش چی شده؟




القصه، درسته که شرکت‌ها هم باید منافع خودشون رو تأمین کنن ولی به نظرم این‌جور تعهدات مناسب نیستن. به نظرم خود ما برنامه‌نویس‌ها هم توی به وجود اومدن این شرایط کاری مقصر هستیم. خودمون باید بیشتر تلاش کنیم. بهتره که بیشتر تجربیات کاری خودمون رو با بقیه به اشتراک بذاریم. باید در این‌باره با همدیگه صحبت کنیم و بنویسیم. بیشتر باید این دغدغه رو چکش‌کاری کنیم. این موضوع رو از زوایای دیگه هم باید ببینیم. به نگرانی شرکت‌ها از خروج نیروهاشون حق بدیم اما بتونیم یه راه‌حل مناسب برنده-برنده ارائه بدیم.

نظر شما چیه؟ خوشحال می‌شم اگه تجربه یا دغدغه مشابهی دارید درباره‌اش بنویسید.

برنامه نویسیاستخداممنابع انسانیکارتوسعه‌دهنده
یه برنامه‌نویس معمولی
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید