سهند بالانی
سهند بالانی
خواندن ۲ دقیقه·۲ سال پیش

سندرم "در انتظار سوپرمن ماندن" یا اهمال کاری کارآفرینانه


سی جی کورنل نویسنده کتاب پرفروش «عصر کارآفرینی - سفری به آینده کارآفرینی» تعبیر جالبی از شاخه‌ای از اهمال‌کاری با عنوان E-Procrastination دارد.در این مدل از اهمال‌کاری کارآفرین در یک تفکر لوپ بسته گیر کرده است که مانع از پیشرفت او و تیمش می‌شود. در این حالت، معضل کارآفرین به مفهومی برگرفته از یک پدیده مبهم به نام سندرم Waiting for Superman تشبیه می‌شود.

سندرم انتظار برای سوپرمن به معنای به تعویق انداختن اقدام کارا تا زمانی است که شرایط ایده آل شده و یک راه حل نهایی ناگهانی ظاهر شود. اغلب اوقات، کارآفرین به ویژه کارآفرینی که اولین تجربه او است، خودآگاه و یا ناخودآگاه در جستجوی یافتن مسائلی است که ظاهراً مانع از آن می شود که سرمایه گذاری خود را به سطوح بعدی برساند. به بیان ساده‌تر وی تنها یک E-Procrastinator است.

این افراد غالبا دلایل خود را با عبارت جادویی زیر شروع می‌کنند:

"به محض اینکه …" :
  • وب‌سایت خود را دوباره طراحی کردیم، می‌توانیم با شرکا و مشتریان صحبت کنیم.
  • برخی از پتنت های موقت را ثبت کردیم، آماده گفتگو با سرمایه گذاران خواهیم بود.
  • طرح کسب و کار یا خلاصه اجرایی نهایی شد، آماده صحبت در مورد شرکت خود با سرمایه گذاران خواهیم بود.
  • مقداری بودجه به دست آوردیم، می توانیم برنامه نویسانی را برای ساختن توسعه محصول استخدام کنیم.
  • و ...

از قضا، موج Lean Startup به عنوان واکنشی به سندرم Waiting for Superman معرفی شد. در واقع متدلوژی استارت‌آپ ناب معمولاً به انجام اقداماتی مکرر و پیشرفت‌های سریع و ریز، پیش از اینکه یک محصول رسماً «آماده شود»،خلاصه می‌شود. در حالی که چنانچه دقت کنیم این طور به نظر می‌رسد که استارت‌آپ ناب از آنجاکه توسط بسیاری از کارآفرینان جوان پذیرفته شده است، به یک فلسفه جذاب تبدیل شده است و گاهی اوقات به عنوان تنها راه برای راه اندازی یک شرکت موفق به تصویر کشیده می شود. هرچند متدولوژی استارت‌آپ ناب در مواقعی سوگیری شدیدی نسبت به اقدام اساسی و بزرگ و ریسک‌پذیری در یک زمان مشخص، یعنی دقیقاً همانگونه که کارآفرینان موفق باید رفتار کند، دارد. در واقع متدلوژی تکرار شونده ناب طبیعت انسانی کارآفرین در به تعویق انداختن را به ویژه زمانی که سفر کارآفرینی مبهم و مخاطره آمیز می شود، با انجام کارهای کوچک و طفره رفتن از اقدام اصلی، تقویت می‌نماید. در واقع کاهش ناراحتی ناشی از رویارویی با ترس اصلی، مهمترین عارضه‌ای است که تفکر ناب کارآفرین را دچار می‌کند.

یادمان باشد: E-Procrastination به معنای بیکار نشستن نیست. در واقع طنز تلخ ماجرا آنجاست که، E-Procrastinatorها از پرمشغله‌ترین گروه‌ها هستند. اما مشکل آنجا است که تمرکز آن‌ها روی چیزهایی است که موفقیتشان را به تاخیر می اندازد.

کارآفرینان جوان شاید با تشخیص این عارضه در خود، سریع‌تر به فکر حل آن باشند. شاید یادآوری این نکته که بهترین کارآفرینان روی اقدام، به ویژه برای اقداماتی که بر مشتریان، شرکا، سرمایه‌گذاران یا بازارشان تأثیر می‌گذارد، تعصب دارند. نسخه کارآفرینان مجرب‌تر و قدیمی‌تر که اصطلاح رایج و معروفی است، شاید در این عارضه کارایی بیشتری داشته باشد:

«فقط انجامش بده».
توسعه محصولکسب و کارسندرم انتظار سوپرمنکار آفرینیاهمال کاری
مهندس صنایع، بیش فعال محتوایی، یه کوچولو مدرس دانشگاه، نوزاد دنیای دیجیتال
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید