در داستاننویسی/ فیلمنامهنویسی اصطلاحی به اسم «کاشت اطلاعات» داریم که یعنی...
نویسنده به عنوان خالق شخصیتهای فیلم و کتاب، اطلاعات زیادی دربارهی شخصیتها و سرگذشت اونها در دستش داره که این دیتا رو باید به نفع پیشبرد قصه، در اختیار خواننده یا بیننده بذاره. در حقیقت نویسنده در طول متن با تزریق اطلاعاتی از گذشته، حال و آیندهی شخصیتها، ما رو با خودش همدل میکنه تا به خوندن قصه ادامه بدیم. به این کار کاشت اطلاعات میگن. اما این وسط مهمتر از خود اطلاعات، نحوهی به اشتراک گذاری اطلاعاته.
در این پست لینکداینم یک نمونهی خوب و یک نمونهی بد کاشت اطلاعات رو آوردم و کمی دربارهی کتاب «طعم گس خرمالو» گفتم که خوندنش یک کلاس درس عالی برای تمرین شخصیتپردازی و تزریق دیتای شخصیتهای داستانیه:
https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:7048890809533747200/