در حالیکه هیچ نشانه ای از کمر درد نداشته اید به یکباره غافل گیر می شوید. در حال تماشا تلویزیون بوده اید و زمانی که خواستید بلند شوید " آخ" درد شدیدی را در کمر احساس می کنید. آیا کسی به شما شلیک کرد ؟ پس چرا صدایش را نشنیدید؟!
ستون فقرات از تکه های استخوانی روی هم ، به نام مهره ساخته شده است. این مهره ها سبب می شود که ما بتوانیم سر و کمر خود را بالا نگه داریم.
در درون مهره ها رشته های عصبی و نخاع قرار دارند. این رشته های حساس ، وظیفه انتقال پیام های از عصبی از مغز به اندامهای بدن و بالعکس را برعهده دارند. این مهرهای سخت همچنین وظیفه محافظت از این رشته های عصبی را بر عهده دارند.
در بین هر دو مهره ، غضروف های واشر مانند نرم و منعطفی قرار دارند که به آنها " دیسک می گوییم. دیسک ها به ما کمک می کنند تا هم فشارها را تحمل کنیم و هم براحتی برای انجام کارهای روزمره خم بشویم.
به دلایل زیادی از جمله فشار زیاد به مهره های کمر ، قرار گرفتن در یک وضعیت غیر طبیعی و.. به مرور به دیسک ها فشار وارد می شود و ممکن است بخشی از یک دیسک از بین مهره ها بیرون بیاید.
بخش بیرون زده دیسک به نخاع و اعصاب اطراف آن برخورد می کند و سبب تحریک آن و احساس درد یا بی حسی و .. در اندامهای بدن کنیم.
بسته به اینکه کدام دیسک بیرون رفته باشد و به کدام اعصاب برخورد کند این درد می تواند در کمر ، دست ، شانه و یا پاها احساس شود.
شدت درد می تواند در حدی باشد که زندگی طبیعی فرد را تحت تاثیر قرار بدهد و در مواردی حتی کنترل ادرار را برای فرد سخت و مشکل کند.
درد کمر معمولا در حالت فعالیت بیشتر می شود و در زمان استراحت کمتر می شود.
برای اینکه مطمعن شوید این درد کمر بخاطر دیسک کمر است یا گرفتگی عضلانی است می بایست به پزشک مراجعه کنید. پزشک متخصص مغز و اعصاب و یا ارتوپد به شما در تشخیص قطعی دیسک کمر کمک می کنند.
پزشک از طریق پرسش سوالاتی درباره شکل درد شما و انجام برخی معاینات فیزیکی به علت درد شما پی می برد. ممکن است از شما بخواهد که آزمایشات زیر را انجام دهید:
ایکس ری
ایکس ری نمی تواند دیسک مهره ها را تشخیص بدهد ولی می تواند به پزشک کمک کند وضعیت نخاع و بافت های اطراف را ببیند و علت های دیگر مانند وجود توده را بررسی کند.
سی تی اسکن
سی تی اسکن ( CT scan ) از طریق تصاویر x ray در زوایای مختلف و ترکیب آنها با هم می توان تصویر از نخاع اطراف آن بدست آورد.
ام آر آی
در ام ار آی می توان یک تصویر سه بعدی از نخاع و مهر ه ها و محل دقیق دیسک بدست آورد.
دیسک می تواند به اعصاب و نخاع فشار بیاورد و سبب احساس درد ، ضعف و بی حسی در کمر ، پاها و دستان شود.
در بسیاری از موارد دیسک کمر به مرور بهبود می یابد و ظرف چند هفته اثری از درد آن دیده نمی شود. با این حال اقدامات زیر می تواند سرعت بهبودی را بیشتر کند.
استراحت
چند روز به خودت استراحت بده و تا زمانیکه احساس درد می کنید از ورزشهای سنگین و فعالیت نظیر خم شدن و بلند کردن پرهیز کنید.
پزشک ممکن است به شما استراحت بر روی تخت خواب را تجویز کند. خوابیدن بر روی تخت برای زمان کوتاهی ( یک یا دو روز) مناسب است ولی استراحت مطلق بیش از دو روز توصیه نمی شود.
همچنین شما می تواند از روش سرد کردن و گرم گردن محل درد استفاده کنید. برای سرد کردن از قالب های یخ استفاده کنید و برای گرم کردن ، از حوله گرم استفاده کنید. تنها کاری که باید انجام بدهید که آن در محل درد قرار بدهید.
داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن (Motrin، Advil) یا ناپروکسن (Aleve، Naprosyn) را ممکن برای شما تجویز کنند. این داروها می توانند درد شما را کاهش دهند و تورم را کاهش دهند.
این داروها نباید بیشتر از 10 روز بدون نظر پزشک مصرف شوند. برخی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مصرف بالا آنها ، به مدت طولانی می تواند برای برخی از افراد خطر مشکلات قبلی خونریزی را بیشتر کند.
برخی از مسکن ها مانند کدئین یا اکسیدیدون استامینوفن (Percocet) نیز گزینه های کوتاه مدت هستند که پزشک ممکن است در صورت عدم استفاده از داروهای ضد بارداری تجویز کند.
پزشک شما همچنین ممکن است آرامبخش عضلانی برای کاهش اسپاسم عضلانی در کمر ، تجویز کند. داروهای درد عصبی مانند آمیتریپتیلین (Elavil، Vanatrip)، دووکلستین (Cymbalta)، گاباپنتین (Neurontin)، پیشگابالین (Lyrica) و ترامادول (Ultram) گزینه ای برای کاهش درد عصب هستند.
مراجعه به مراکز و کلینیک های فیزیوتراپی می تواند یک گزینه بی خطر برای درمان دیسک کمر باشد.
ما قبلا در مقاله بررسی فواید فیزیوتراپی در دیسک کمر به تفصیل در این باره صحبت کردیم. این مقاله در وب سایت مجله توانبخشی و مشاوره هوش کالا در دسترس است.
