من کتاب خواندن را دوست دارم :)
احساس میکنم گیاهی در ذهنم است که با خواندن و نوشتن سیراب شده و رشد میکند.
دانستن و طبق دانسته هایم عمل کردن،برایم خوشایند است.
راکد بودن ذهنم ،مرا آزار میدهد و شاخه های خشک شده اش،وجودم را زخم میکند.
با این حال،هر انسانی،میل پنهانی به ترد شده های چرب دارد و تردی سبزیجات،گاهی تکراری و نامفهوم است.
بنابراین،من هم گاهی از این فعالیت مفید و شکوفنده،روی برمیگردانم؛چرا که تحت تاثیر دنیای مجازی قرار میگیرم.
محیط مجازی،اطلاعات را به بسته های کوچک انرژی زا تبدیل کرده است.اطلاعات کوانتومی شکل،براحتی قابل دسترس هستند و در لحظه پردازش میشوند.
پس احتمال اعتیاد به آنها نیز بالاتر است.دوپامین مغز از این پاداش های لحظه ای تغذیه میکند و بیشتر میخواهد.
باید کم کم خودم را از باتلاق چنین اعتیادی بیرون بکشم و تکانی به چرخ دنده های ذهنم بدهم تا به متمرکز کار کردن و تامل کردن عادت کند. ^O^
