《دلم را زدم به دریا،
سوالی که سال هاست در پی جوابش هستم را از او پرسیدم:
+چرا من مثل تینیجر های دیگر افسرده نیستم،
سیگار نمیکشم،
اهل الکل نیستم،
از خانواده ام متنفر نیستم،
از زندگی بدم نمیاد،
به خودکشی فکر نمیکنم،
دارک نیستم،
واسه شاخ بودن سرد رفتار نمیکنم،
خودم رو به خاطر ظاهرم سرزنش نمیکنم،
به آهنگ و موسیقی وابسته نیستم،
دوستان زیادی دارم،
استایلی شاد،
خانواده ای شاد،
اعصابی راحت،
روحیه شاد،
شادِ‌شادِ‌شادم
_شاید چون هنوز یه بچه ای..》
آن روز به آن جوابِ کوتاه قانع نشدم.
سال ها از آن روز میگذرد.
و حالا جوابم را پیدا کرده ام،
من نوجوان نیستم،
می‌توان گفت یک فرد پیر دم‌مرگ هستم،
چون همان اندازه که او میداند،
منم میدانم،
و تو هم میفهمی..
وقتی از خودت بپرسی تهش چی؟
و خودت هم جواب بدی مرگ
اون موقعس که دیگه دنیا به کتفتم نیست..
تهش‌مرگه?
____________________^_^_____________________
