پوپولیسم،واژه ای که خیلی جاها مخصوصا تو بحث‌های سیاسی و اجتماعی به گوشمون میخوره اما شاید معنای دقیقشو ندونیم؛معنی ساده و روون و یک کلمه ایه اون میشه عوام گرایی که نباید اون رو با (عوام فریبی)اشتباه بگیریم اگر دوست دارید اطلاعات بیشتری راجع به پوپولیسم کسب کنید حتما تا آخر مطلب رو بخونید??♀️.
پوپولیسم یه روش سیاسیه که طرفداری و دفاع‌میکنه از حقوق و علایق مردم عام در برابر گروه نخبه و به طور مستقیم با نخبه‌گرایی مخالفه نخبه‌گرایی به این معناس که (گروه‌های کوچکی که معمولاً ثروتمند و تحصیل‌کرده هستند، باید قدرت بیشتری رادر یک کشور یا سازمان داشته باشند). پوپولیسم قدرت توده‌ها رو افزایش می‌ده؛ توده‌هایی که هرگز ثروتمند نیستند ومعمولا دسترسی به تحصیلات برابر با نخبگان رو ندارن.
نخبه‌گرایان (Elitist) معتقدند که نخبه‌ها (Elite) بالاترین توانایی حاکمیت رو دارن، در حالی‌که پوپولیست‌ها معتقدند که نخبگان نه تنها به نفع مردم نیستند، بلکه صرفا به نفع خود عمل می‌کنند و هزینه‌های زیادی برای دیگران ایجادمی‌کنند.
در قرن بیستم بیشتر جنبش‌های «عامه‌گرا» با جنبش‌های آمریکای لاتین و هند شناخته می‌شدن اما از دهه ۱۹۸۰ به بعد این جنبش‌ها در کشورهای کانادا، ایتالیا ، هلند، اسکاندیناوی و ایالات متحده نیز موفقیتهایی به‌دست آوردن.
عوام‌گرایی، چیزهایی که مردم میخوان رو عین حق و اخلاق می‌دونه و معتقده که باید بین مردم و حکومت رابطهٔ مستقیم وجود داشته باشه. هم چنین فضایل مردم رو در برابر منش فاسد طبقهٔ حاکم یا هر گروهی که موقعیت سیاسیو منزلت اجتماعی برتر داشته باشه قرار می‌ده و ستایش میکنه.
یکی از ویژگی‌های عوام‌گرایی پیدا کردن «توطئه‌های ضد مردمی» در هر جاست و این برداشت معمولاً به دشمنی‌های نژادی و قومی دامن می‌زنه.
ریشهٔ عوام‌گرایی در بین روشنفکران تندرو روسیه در دههٔ ۱۸۶۰ با ظهور نارودنیک‌ها (مردم‌باوران) پدید اومد. نارودنیک ها معتقد بودن که روسیه بدون اینکه مرحلهٔ سرمایه داری رو بگذرونه می‌تونه مستقیم به سوسیالیسم برسه. در دههٔ ۱۸۷۰دانشجویان نارودنیک به روستا (میان مردم) رفتند تا پایه های انقلاب رو در اونجا بکارن.
پوپولیسم چند ویژگی کلی و اصلی داره که بااستفاده از اون ویژگی ها معنای عوام گرایی به طور کلی عوض میشه و کلمه پوپولیسم معنی دیگه ای رو به خودش میگیره که ویژگی هایی اون چیزهایی ان مثله: عوام فریبی، تقدیس شخص رهبر فرهمند، تعصب، تکیه برتوده‌های محروم، نداشتن ایدئولوژی مشخص، بورژوایی بودن و عناصری از ضدیت با امپریالیسم و ملی‌گرایی وتوسعه خواهی و پر و بال دادن به نیروهای وابسته به بازار داخلی و گاه آزادی‌های سندیکایی و دموکراتیک ... که در بسیاری از کشورها پوپولیسم به همین معنا به کار برده میشه...
برخی تحلیل گران در بحث رهبری امام خمینی (ره) و شیوه بی بدیل ایشان در سازماندهی توده عظیم مردم در انقلاب اسلامی ایران، معتقدند که انقلاب اسلامی به دلیل نداشتن طرح و برنامه مشخص و روشن برای آینده و مبهم بودن غایت حرکت برای مردم و حتی برای رهبران، یک حرکت پوپولیستی بود.
در پوپولیسم مفهوم مردم یا خلق تا حد مفهومی مقدس ارج نهاده می‌شود خواست مردم عین حق و اخلاق پنداشته می‌شود. در بینش پوپولیستی مردم تجسم همه فضایل دانسته می‌شوند و معتقدند سیاست‌های دولتی باید به جای این که توسط گروهی از نخبگان (elite) مشخص شود، بدون واسطه توسطه اراده توده‌ها تصمیم‌گیری شود.
در پایان
پوپولیسم ربطی به چپ و راست نداره، زیرا هم ترامپ را پوپولیست می‌دانند و هم سندرز را و همچنین محمود احمدی نژاد در دولت ایران را. پوپولیسم سبکی از سیاست است که «مردم» را به جانِ «هیئت حاکمه» و سردمداران می‌اندازد و ظهور آن هشداری است دربارۀاینکه سیاست‌های رایج به بن‌بست رسیده است و مشکلات دارد از کنترل خارج می‌شود...
سارا پورنصرالله ?
