یه موقع هایی با خودم فکر میکنم دلم میخواد یه اکانتی داشته باشم که کسی منو نشناسه بعد با خیال راحت بیام هر چی دلم میخواد بگم هر چیه هر چی
ولی بعد دوباره با خودم میگم اینکه نشد کار هر روز یه حرف میزنی همین دیروز نبود داشتی میگفتی باید بیخیال قضاوت دیگران بشم؟ خب شاید دیگران نخوان من راجبشون بنوسم نه بابا کی اصن اینا رو میخونه
امروز دلم مچاله شد اون ادما یه روزی مخاطب هر روز فکرا و دوس داشتنام بودن و حالا حتی حق ندارم راجبشون فکر کنم
شبایی که خیلی خستم مثه الان واقعا هیچ نیازی به فکر کردن بیشتر ندارم و فقط یکم مهربونی دیدن توی چشمای یه نفر میتونه قانعم کنه که خب امروز به اندازه ی کافی کافی بود که بری بخوابی و فردا هم یه چیز قشنگی میتونه باشه که به خاطرش بیدار شی بغل که اصن بحثش جداست و فعلا نباید بهش فکر کنم میدونی که ازون چیزاس که ادم رو یاد چیزای خوبی میندازه که نداره امروز یکیو با کرم ترسوندم واکنش شدید نشون داد بعد خودم از دست خودم گریم گرفت که کی میخوام بزرگ شم
یه چیز دیگه اینکه مربی باشگاهم باهام خوب نیست و فکر میکنم شاید به خاطر مهارتای کم ارتباط اجتماعیمه ولی بعضی وقتا خیلی ناراحتم میکنه دلم برای دوستام و شنیدن اینکه خودم میشم ریشه ی تو تنگ شده خیلیم زیاد
دلم یه قهوه ی صد روبوستا میخواد که منو از این دنیا بکنه ببره ولی تا چند دیقه دیگه بیهوش میشم و فقط خواستم به قولم وفا کنم و امشبم بنویسم و فکر نکنم که کی چی فکر میکنه یا ویرایشش نکردم
