این پست، نتیجهی ارائهی آقای علی ملاحان، دانشجومعلم دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه طباطبایی بوشهر و مصاحبهی من با ایشان است.
ــــــــــــــــــــــــــــــ بسم الله الرحمن الرحیم
و با یادِ انسان: علیبنابیطالب علیهالسلام
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
از نگاهی، نظام آموزشی ما، آن ویژگیهای انسانی را سرکوب کرده. یعنی خلاقیت را از او گرفته، اراده را از او گرفته، نمیتواند از ظرفیت عقلش استفاده کند و دانشآموز، محکوم است که یادگیری را انجام دهد!
اینها به دلیلِ ? عدمِ شناخت انسان است!
فقط و فقط اگر بفهمند ?که انسان چیست!
یک راهش این است که به معلم بگوید به دانشآموز، این را بگو، از این کلمات استفاده کن، با این لحن صحبت کن. ?♂️اینها خوب است اما ناپایدار است☝!
ناپایدار یعنی? مثلاً اگر معلم، یک وقتْ سر کلاسْ عصبانی شد همهی اینها یادش میرود!
دیگر اینها نه به یادش میآید و نه به دادش میرسد?!
ولی نه! یک راهِ قویتر هم وجود دارد که معلم چگونگیِ رفتار با دانشآموز را یاد بگیرد! و آن این است که?
دانشگاه فرهنگیان به معلم، نگاهی دهد که وقتی دانشآموز را میبیند،
اینها فقط و فقط وقتی میشود? که معلم، نگاهش یک نگاهِ انسانشناسانه باشد!
?♂️معلوم است که این نگاه، به نگاههای دیگرِ معلم هم خیلی ربط دارد?