با توجه به تحقیقات اخیر، به نظر می‌رسد که روزه داری متناوب می‌تواند در مبارزه با بیماری آلزایمر موثر باشد. نتایج یک مطالعه جدید انجام شده بر روی موش‌ها نشان داده است که پس از اجرای یک رژیم غذایی با محدودیت زمانی، حافظه موش‌ها بهبود یافته و تجمع کمتر پروتئین‌های آمیلوئید در مغز آنها نسبت به گروه کنترل مشاهده شده است.
یکی از نشانه‌های بیماری آلزایمر، اختلال در ریتم شبانه روزی بدن است که به عنوان ساعت بیولوژیکی داخلی شناخته می‌شود و برای تنظیم فرآیندهای فیزیولوژیکی مهم است. حدود ۸۰ درصد از افراد مبتلا به آلزایمر مشکلاتی از قبیل اختلالات خواب و کاهش عملکرد شناختی در شب تجربه می‌کنند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که اختلالات شبانه روزی ممکن است به عنوان یک هدف مهم در درمان آلزایمر در نظر گرفته شوند.
مطالعات انجام شده توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو نشان می‌دهد که با تغذیه با محدودیت زمانی، اختلال شبانه روزی مرتبط با بیماری آلزایمر می‌تواند بهبود یابد. در یک مطالعه اخیر منتشر شده در مجله Cell Metabolism، مشاهده شد که موش‌هایی که از رژیم غذایی با زمان محدود تغذیه می‌شوند، حافظه بهتری دارند و تجمع پروتئین‌های آمیلوئید در مغز آنها کاهش می‌یابد.
یک مطالعه آزمایشگاهی نشان داد که خوردن محدود به زمان اختلالات شبانه روزی بیماری آلزایمر را اصلاح می کند، حافظه را بهبود می بخشد و تجمع آمیلوئید – پروتئینی که با پیشرفت زوال عقل مرتبط است – در مغز کاهش می دهد.
تحقیقات جدید نشان می دهد که غذا خوردن در ساعات خاصی از روز می تواند علائم بیماری آلزایمر را به تاخیر بیاندازد و حتی آن را معکوس کند.
ریتم شبانه روزی:
ریتم شبانه روزی به ساعت بیولوژیکی طبیعی و درونی اطلاق می‌شود که فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف را در یک چرخه تقریباً ۲۴ ساعته تنظیم می‌کند. اختلال در این ریتم می‌تواند بر الگوهای خواب و عملکرد شناختی تأثیر بگذارد.
پروتئین آمیلوئید:
پروتئین‌های آمیلوئید، توده‌های پروتئینی غیرطبیعی هستند که می‌توانند در بافت‌ها تجمع کنند و با بیماری‌های مختلفی از جمله بیماری آلزایمر مرتبط هستند. در بیماری آلزایمر، تجمع بتا آمیلوئید یک ویژگی پاتولوژیک کلیدی است.
اگر علاقمند هستید در سایوتک بیشتر بخوانید...
منبع:scitechdaily
