آژانس فضایی اروپا (ESA) با موفقیت از لیزر برای ذوب گرد و غبار شبیه‌سازی شده استفاده کرده است، که راه را برای ساخت جاده‌های احتمالی در ماه هموار می‌کند که گامی مهم برای مدیریت چالش‌های غبار ماه در ماموریت‌های آینده است.
`نسخه کامل این مقاله را در سایوتک بخوانید`
وقتی فضانوردان به سطح ماه برمی‌گردند، احتمالاً بیشتر رانندگی می‌کنند تا پیاده‌روی – اما برای دور نگه داشتن غبار ماه، به جاده‌ها نیاز دارند.
ضرورت راه های قمری
با تمدن، جاده‌ها نیز به وجود می‌آیند، و این به ویژه در ماه صدق می‌کند، فقط برای اینکه گرد و غبار دور بماند. گرد و غبار ماه بسیار ریز، ساینده و چسبنده است. در عصر آپولو گرد و غبار باعث گرفتگی تجهیزات و فرسایش لباس های فضایی شد.
بنابراین، چیزی که به‌عنوان یک پرتو نور با عرض حدود ۱۰ فوت یا چند متر روی زمین شروع می‌شود، می‌تواند تا زمانی که به سطح ماه می‌رسد به بیش از ۱ مایل یا ۲ کیلومتر گسترش یابد، و زمانی که پرش می‌کند بسیار گسترده‌تر است.
غبار ماه دارای سیلیکات است، ماده‌ای که معمولاً در اجسام سیاره‌ای با فعالیت آتشفشانی یافت می‌شود. معدنچیان روی زمین از ریه‌های ملتهب و زخمی ناشی از استنشاق سیلیکات رنج می‌برند. در ماه، گرد و غبار آنقدر ساینده است که لایه‌هایی از چکمه‌های لباس فضایی را خورد و مهر و موم خلاء ظروف نمونه آپولو را از بین برد.
منبع: scitechdaily
