محمد اسکندری دبیر اتحادیه جنبش عدالت‌خواه دانشجویی، در دیدار دانشجویان و نمایندگان تشکل‌های دانشجویی با رهبر معظم انقلاب، مواضع عدالتخواهان را در سه محور بیان کرد. عدالتخواهان معتقدند تفکیک قوا، حراست از قانون، و نظارت کلان مواردی است که در کشور ما مغفول مانده و ورود مقام معظم رهبری به این حوزه‌ها ضروریست.
در بحث دفاع از تفکیک قوا، یکی از آسیب‌شناسی‌های مطرح، غلبه شوراهای کلان کشور بر قوه مقننه است. شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی هماهنگی اقتصادی و شوراهای انتصابی، با هدف ارائه مشورت و نظرات کارشناسانه ایجاد شدند ولی اکنون وضعیتی ایجاد شده که اگر مثلا مجلس بخواهد در مورد ظرفیت پزشکی تصمیم بگیرد، می‌گویند وظیفه شورای عالی انقلاب فرهنگی است، اگر بخواهد درمورد سربازی حرف بزند، ستاد کل از او شکایت می‌کند و اگر بخواهد در مورد واردات خودرو قانون بگذارد، یک هیئت در مجمع تشخیص مانع او می‌شود.
در حوزه حراست از قانون اساسی، مشکلی که از سوی دبیر اتحادیه جنبش عدالت‌خواه دانشجویی مطرح شد، مربوط به مواردی بود که یا به قانون اساسی عمل نشده است (مثل حق مسکن یا حق اعتراض)، یا صراحتا برخلاف قانون اساسی اقدام شده (مثلا علی‌رغم همه تاکیدات قانون اساسی بر آموزش و بهداشت رایگان و دسترسی عادلانه به امکانات آموزشی، عملا حرکت سیاست ها به سمت خصوصی سازی آموزش و درمان رفته است.)
در حوزه نظارت کلان هم، دو نکته اصلی مورد تاکید قرار گرفت:
۱- هرچند در مورد دولت و مجلس، مرجع نظارت و حساب‌کشی مشخص است، ولی در مورد نهادهایی مثل قوه قضائیه، شورای نگهبان، صداوسیما و نهادهای فرهنگی و اقتصادی ذیل رهبری، که رهبری صرفا انتصاب کننده مدیران این نهادها هستند، چنین مرجعی وجود ندارد.
۲- مسئله بعدی اما در مورد دستگاه‌ها و نهادهایی است که مقام معظم رهبری در موقفهای مختلف مسئولیت آنها را برعهده گرفته‌اید. نهادهایی نظیر سپاه، ارتش، اطلاعات سپاه، دفتر رهبری و ... برای مثال ساختارهای اطلاعاتی و امنیتی کشور به مسائلی نظیر استاندارد نبودن مبنای عملکرد، افزایش تصدی گری سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به جای انجام شئون نظارتی و تداخل در حوزه های عملیاتی با توجه به تعدد نهادهای امنیتی موازی دچار هستند. یا در رابطه با نظارت بر این دستگاه‌ها این سوال پیش می‌آید که چرا مسئله دخالت سرخود و مستقل اعضای دفتر رهبری در موضوعات مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی حل نمی‌شود؟ یا در یک مورد دیگر مثلا می‌بینیم که سپاه تا آنجا در سیاست و انتخابات ورود پیدا کرده است که دو گروه مختلف در سپاه بر سر یک نامزد به جدل می‌پردازند و این دعوا به رسانه نیز کشیده می‌شود.
.
