پرواز قشنگ است با بال های تو،، پرواز را زنان دوست دارند آن هنگام که اسیر نشوند،، بگذارند در آسمان عشق همچو قناری های عاشق پرواز کنان عشق را نجوا کنند،،، زن زیبا میشود در کنار مردی که اورا برای، هم نشینی جان و روح خواهد نه هم آغوشی، تن،،زن،، شب ها خیمه زند به روی سینه ی مردش، آرام آرام برایش دلبری کند،بوسه ای دارم برایت توبگو چندمیخری، واو همچون کوهی بلند حصار شود برای محافظتش،، ایمن نگه داشتنش،، از نیرنگ های زمانه،، زن کالا نیست، عشق است ولی افسوس که منزلتی، در میان خانه برایش نیست، چون افتد و ناخوشی به سراغش آید،، چند روز ویا چند هفته اول را احترام ومدارا می کنند،، ولی بعد تنها مشکل و مایه ی عذاب اهل بیت اورا میدانند، چه سخت است آنجایی که برای تیمار و مراقبت از کودکش ازجان مایه گذارد، برای ۴ خانه و رغاه وناخوشی شویش، ذره ای درنگ نکند، واما چون نپبت به او رسد، خار شود درچشم اهل وعیال،، بیگانه ای دانند اورا که رفتنش بهتراز ماندن با خفت وخواری باشد،
