همیشه قبل از ازدواج روی این موضوع تاکید می‌شود که باید به تمامی جوانب فکر کنید و به درستی طرف مقابل خود را بشناسید تا در آینده با کمترین درصد مشکلات رو به رو شوید. می‌دانید که زندگی مشترک یکی از مهم‌ترین موضوعات در طول عمر شماست و می‌تواند تاثیر خیلی زیادی در کیفیت زندگی شما بگذارد. زمانی که شما تصمیم اشتباهی می‌گیرید و یا با احساس خود عمل کرده و از منطق غافل می‌شوید با شرایطی رو به رو خواهید شد که شاید زندگی را برای شما به جهنم تبدیل کند. هر چه درصد مشکلات در زندگی زناشویی بیشتر شود، تحمل طرفین نیز کمتر شده و نهایتا به جایی خواهید رسید که نمی‌توانید با یکدیگر کنار آمده و نهایتا موضوع طلاق پیش کشیده خواهد شد.
درست است که باید قبل از ازدواج به تمامی جوانب رابطه خود نگاه کنید ولی اشتباه در زندگی هر فردی رخ می‌دهد و شما با کمک وکیل طلاق در مشهد می‌توانید این مسئله را حل نمایید. حالا اگر در این میان شما صاحب فرزند باشید، موضوع کمی پیچیده خواهد شد.
خیلی بهتر است که قبل از تولد فرزند به خوبی یکدگیر را بشناسید و حتی اگر در این زمان به این نتیجه رسیدید که نمی‌توانید در کنار یکدیگر زندگی خوبی داشته باشید، به جدایی فکر کنید و کودکی را در این کشمکش وارد نکنید. ولی گاهی شرایط متفاوت بوده و کودک شما باید در این جنجال‌ها شریک باشد.
موضوع مهم در این زمان، حضانت فرزند است. در رابطه با این موضوع در این مطلب به صورت کامل توضیح خواهیم داد و قوانین مربوط به آن را بیان می‌کنیم.
حضانت به این معنا است که چه کسی باید مراقبت از فرزند را برعهده بگیرد. فردی که حظانت کودکی را بر عهده دارد مکلف است تا به صورت مادی و معنوی از او مراقبت کرده و نسبت به تعلیم و تربیت درست او اقدام نماید.
در ماده ۱۱۶۸ قانون مدنی این موضوع آمده است که به صورت طبیعی حضانت فرزند بر عهده پدر و مادر بوده و این یک تکلیف واجب است که بر عهده آن‌ها قرار داده شده است. البته در موارد استثنایی قانون می‌تواند دخالت کند و این حق طبیعی را از پدر و مادر یا یکی از والدین سلب نماید ولی این موضوع به صورت طبیعی و تا لحظه فوت پدر و مادر بر عهده آن‌ها قرار دارد.
حالا سوالی که پیش می‌آید این است که بعد از طلاق و جدایی پدر و مادر از یکدیگر، فرزند آن‌ها باید در کنار کدام یک از این دو نفر زندگی نماید و حضانت او بر عهده کیست؟
طبق ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی ایران، حضانت فرزند (چه دختر و چه پسر) بعد از طلاق تا ۷ سالگی با مادر بوده و بعد از آن باید بر عهده پدر باشد. اگر بعد از این دوره هفت ساله در رابطه با حضانت فرزند مشکلاتی وجود داشت، والدین باید به دادگاه مراجعه نمایند و در رابطه با این موضوع، در انتظار حکم قاضی بمانند.
ولی معمولا وکیل طلاق توافقی در مشهد در رابطه با این موضوع توصیه می‌کند تا زوجین باهم صحبت کرده و بدون دردسر و رفتن به دادگاه، موضوع حضانت کودک را حل نموده و برنامه‌ای مشخص را برای آن داشته باشند. این بهترین راهی است که کودک نیز کمتر اذیت خواهد شد و شاید بتواند این احساس را داشته باشد که پدر و مادرش برای راحتی او کاری انجام دادند.
اگر بخواهید برای گرفتن خضانت فرزند خود از طرف مقابل به دادگاه مراجعه نمایید باید بتوانید صلاحیت خود و عدم طلاحیت همسر خود را اثبات نمایید. در رابطه با صلاحیت طرفین برای نگداری از فرزند قوانین و بندهای مختلفی وجود دارد و شما با توجه به این مسائل باید پیش بروید. برای مثال اگر یکی از طرفین به موضوع جنون دچار باشد، نمی‌تواند حضانت فرزند را قبول نماید چرا که ممکن است جون کودک در خطر باشد.
در این بخش می‌خواهیم در رابطه با این صحبت کنیم که اگر یکی از والدین فوت کرد، حضانت فرزند بر عهده چه کسی خواهد افتاد. طبق قانون ۱۱۷۱ اگر یکی از والدین فرزند فوت نماید، حضانت آن وظیف طرف مقابل است. یعنی اگر مادر فوت کند، پدر وظیفه دارد تا فرزند را از هر نظر تامین نماید.
این موضوع برعکس نیز هست و بعد از فوت پدر، حتی اگر او قیمی را برای فرزند خود در نظر گرفته باشد، حضانت به مادر خواهد رسید و او باید فرزند خود را از تمامی جهات تامین نماید و حتی اگر از نظر مالی این توانایی را نداشته باشد، حق حضانت از او گرفته نخواهد شد و تامین نیازهای مالی مادر و فرزند بر عهده جد پدری قرار گرفته و آن‌ها باید تمامی هزینه‌ها را به صورت متعارف پرداخت کنند.
همانطور که در بخش‌های قبلی نیز این موضوع را بیان کردیم، حق حضانت فرزند به صورت طبیعی با والدین خواهد بود ولی طبق ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی اگر پدر و مادر یا یکی از این دو، رفتاری داشته باشند که به واسطه آن، سلامت روحی و جسمی کودک به خطر بیوفتد، قانون می‌تواند حضانت را از آن‌ها گرفته و یکی از نزدیکان را به عنوان قیم معرفی نماید.
مواردی که باعث صلب حق حضانت فرزند خواهند شد، گزینه‌های زیر می‌باشند:
اگر یکی از والدین بعد از طلاق تصمیم داشته باشد حضانت فرزند خود را از طرف مقابل بگیرد و ادعا کند که همسر خود به یکی از موارد بالا دچار است، باید به دادگاه مراجعه کرده و این ادعای خود را با دلیل و مدرک ثابت نماید تا بتواند به صورت دائمی، حق حضانت فرزند را به خود اختصاص دهد.
