در اپیزود دوم پادکست کِنارش با عنوان "بیگانه توی باغ نیست!"، رام با لحن رندانه‌ای، از دو مقوله شخصی‌سازی ماجرا یا تجربه و تبدیل کردن کتاب خواندن(یا تجارب دیگر) به یک عادت روزانه صحبت می‌کند.
شخصی‌سازی شاید همان چیزی باشد که در برخورد با یک کتاب، فیلم، موسیقی ،تئاتر و یا به صورت کلی‌تر هر آن چیزی که در دایره اثر هنری قرار می‌گیرد، بهتر است که رعایت کنیم تا به یک مسیر شخصی و منحصربه‌فرد در خوانش از کتاب‌ها یا فهم و بینش از مسائل برسیم. مسئله این نیست که صد کتاب برتر تاریخ را بشناسیم و خوانده باشیم و یا نام نویسنده‌های آن کتاب‌ها را از بر باشیم و یک عکس از آن‌ها را گاه و بی‌گاه در صفحات مجازیمان منتشر کنیم. مسئله دقیقا این است که چه مسیری، چه نویسنده‌ای، چه کتابی، چه فیلمی و یا چه فیلمسازی به دغدغه‌های شخصی و فکری ما مرتبط است یا می‌تواند مرتبط باشد و ما چگونه می‌توانیم از دریای بی‌پایان اطلاعاتی که در برابرمان قرار دارد،استفاده درست و موثر و مرتبط با تجربه شخصی و مسیر زندگی خودمان بکنیم یا به عبارتی دیگر "جهان بینش را از آن خود بکنیم تا به بینش شخصی تبدیل شود."
این جریان شخصی ماجراها اگر درست انجام شود به شکل ناخودآگاهی و در طول زمان هر تجربه‌ای را به یک عادت روزانه تبدیل می‌کند و البته رام در این اپیزود از بی جی فاگ و ماریو بارگاس یوسا هم وام می‌گیرد تا مفاهیم مورد نظرش را بهتر القا کند.
انتخاب تصاویر برای کاور این اپیزود، حول همین دو موضوع شکل گرفت.
ابتدا قرار بود دو تصویر دیگر انتخاب شوند. اولی از فیلم خوابم می‌آد ساخته رضا عطاران، همان تصویری که در قاب‌های ابتدایی فیلم، قهرمان داستان را در حالی که کتاب بیگانه آلبرکامو در دستش است و روی تخت دراز کشیده نشان می‌دهد(در مصاحبه‌هایی که با عطاران درباره این فیلم شد او از قرابت فکریش با کامو و کتاب بیگانه صحبت کرده بود) و تصویر دوم از فیلم روبی اسپارکس ساخته جاناتان دیتون و والری فاریس که داستان رمان‌نویسی است که یکی از شخصیت‌های نوشته‌اش طبق همان چیزی که او می‌نویسد رفتار می‌کند و کم‌کم به یک شخصیت زنده تبدیل می‌شود و پس از مدتی با خود نویسنده ارتباط عاشقانه برقرار می‌کند.
هر دوی این انتخاب‌ها با موضوعات بیان شده، مرتبط بودند اما با همفکری بیشتر با رام تصاویر انتخابی تغییر کردند و قابل‌فهم تر شدند و نتیجه نهایی تصویر زیر شد که در آن تصویر بخش بالا را، در نقد تقلید کورکورانه از یکی از هزاران صفحاتی که در شبکه‌های اجتماعی، تصاویر کارت پستالی از نویسندگان محبوب یا کتاب‌هایشان در کنار یک فنجان قهوه، دمنوش بهارنارنج یا اسپرسوی دوبل منتشر می‌کنند، انتخاب کردم و تصویر بخش پایین، قابی جالب و تامل برانگیز است از فیلم کتابخوان ساخته استفان دالدری که با تبدیل تجربه کتاب‌خوانی به یک عادت روزانه و چیزهایی که برای تبدیل شدن به عادت در این اپیزود گفته می‌شود قرابت معنایی و مفهومی دارد.
پادکست کنارش را می توانید از طریق لینک زیر و یا اپلیکیشن‌هایی مانند اپل پادکست،کست باکس، اسپاتیفای گوش دهید.
