رئیس جمهور منتخب و دموکراتیک و مردمی ایران، جناب آقای حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی (حفظنا الله من شرّه) در یک سخنرانی به مناسبت روز ارتش، از ارتش خواستند تا علیه حکومت کودتا کند!
این همان جناب روحانی است که اوایل انقلاب خواهان انحلال ارتش و اعدام امرا و افسران آن بود، با این توجیه که اینها ممکن است علیه نظام توطئه و کودتا کنند!
حالا چطور شده جناب روحانی به جایی رسیده که از همان ارتش می خواهد علیه همان نظام کودتا کند؟
قطعا جناب روحانی آن اندازه کندذهن نیست که تصور نماید ارتش جمهوری اسلامی در پاسخ به تقاضای منفورترین رئیس جمهور تاریخ ایران از فرماندهی کل قوا تمرد و سرپیچی کرده و اقدام به کودتا خواهد کرد!
پس معنای این فرمایش رئیس جمهور چیست؟
بسیاری سوال کرده و می کنند که چرا رهبری اجازه نمی دهند حسن روحانی استیضاح و از ریاست جمهوری خلع شود.
بیانات اخیر رئیس جمهور در روز ارتش این مطلب را تایید می نماید که اتفاقا شخص رئیس جمهور بیش از همه اشتیاق دارد چنین اتفاقی بیافتد.
حسن روحانی رئیس جمهوری است که در طول هشت سال زمامداری دولت و هدایت سکان قوه مجریه، کشور ایران و ملت ایران را به خاک سیاه نشانده. او می داند حیات سیاسی و کاری وی در ایران، پس از پایان دوران ریاست جمهوری برای همیشه خاتمه خواهد یافت.
اما روحانی در سن 72 سالگی، طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی هنوز در میانسالی به سر برده و حتی به دوران پیری هم نرسیده است. لذا طبیعتا هنوز باید سودای پیشرفت کاری را در سر داشته باشد.
از سوی دیگر، حسن روحانی از همان ابتدا نگاهش به غرب بود. ارادت وی به غرب از یک سو، و حس تحقیر آمیزی که او و اطرافیانش نسبت به ایران و ایرانیان نشان داده اند از سوی دیگر نشانه این مطلب است که مهاجرت از ایران به سوی یکی از جوامع غربی نه تنها برای او ناخوشایند نیست، بلکه احتمالا یکی از آرزوهای دیرینه اش هم هست.
شاید روحانی نسبت به بنی صدر قبطه می خورد. شاید تصور می کند بنی صدر در تمام این مدت در فرانسه عشق و حال کرده و هیچ کامی باقی نمانده که از دنیا نگرفته باشد، در حالی که او در ایران محبوس بوده و ناچار بوده در لباس روحانیت لااقل تظاهر به زهد و تقوا نماید.
از این منظر بعید به نظر نمی رسد که از همان ابتدا هم عملکرد رئیس جمهور در راستای نَیل به این مراد بوده باشد. اما حتی اگر قبلا هم چنین نبوده، اظهارات اخیر وی تایید می نماید که در حال حاضر چنین هدفی را دنبال می کند.
اما افسوس! شیوه رهبری آیت الله خامنه ای به گونه ایست که گره های کور را هم با دست باز می کند، و نه با دندان.
بنابراین، رئیس جمهور بی نوا چاره ای ندارد جز اینکه تا آخرین روز مسئولیتش بر کرسی ریاست جمهوری بنشیند و دشنام خورش ملس شود. و در انتها هم صندلی ریاست دولت بی تفنگ را تحویل یک دولت با تفنگ داده و تا آخر عمر در میان مردمی زندگی کند که او را به بدنامی و سیه رویی می شناسند.
فقط اگر می شد یک جوری تا زمان انتخابات و قبل از پایان عمر این دولت، یک آشوب و اغتشاشی در کشور راه بیافتد...
ریش و سبیل تراشیده، لباس زنانه به تن، سرخاب و سفیداب و آرایش غلیظ به سبک خانم های ماهواره ای، و پرواز تهران - لندن...
هنوز هم فکر می کنید برجام هیچ منفعتی نداشته؟!
