شاید اگر یک سال پیش بهم می گفتند که نقشی که مربی میتونه بازی کنه در زندگی یه ادم چقدر تاثیر گذار و مهم هست، به اندازه الان نمی تونستم درک کنم.
همین چند روز پیش فکر می کردم وقتی یه مطلب، یه کار، یه فن و حتی یه حرف "فهمیدم" یعنی، "درکش" کردم.
تفاوتی بین این دو موضوع وجود نداشت. اگه کسی بهم می گفت این دو مسئله با هم فرق دارند برای اینکه حوصله بحث نداشتم می گفتم اره فرق دارند ولی واقعا به درستی متوجه نشده بودم که میتونن چقدر فرق داشته باشند.
مربیم از همون اول که باهاشون آشنا شدم بهم یاد دادن که چطور زندگی کنم؟ چطور فکرکنم؟ چطور در زندگی روی پای خودم باشم و از زندگیم لذت ببرم. چطور خودمو بشناسم و بتونم به اطرافیانم کمک کنم.
به نظر من یه مربی میتونه تا جایی توی زندگی و افکارتون پیش برود که شما را بهتر از خودتون بشناسه. از شخصیتتون مسائلی کشف کند که تا حالا بهش فکر نکرده بودید. میتونه در هزارتو شخصیتتون عمیق نفوذ کند و در بهترین زمان ممکن بزند به هدف...
مربی همیشه بهم میگفت "درک کردی؟" من میگفتم"بله فهمیدم ".
سکوت می کرد چیزی نمی گفت، فقط یک نگاه کوتاه. از همون نگاهایی که همه مربی ها دارند و تا عمق وجودتون میتونن ببینن چه خبره. از همون نگاهایی که میتونن بفهمن به چی فکر میکنی.
منو به حالِ خودم میزاشت تا چیزی که فهمیدم بتونم پیاده کنم. منم خوشحال از اینکه انجامش دادم. هر روز با افتخار به چشماش نگاه می کردم می خواستم بگم که "حواست به من هست مربی! نگاه کن دارم اون چیزی که فهمیدم پیاده می کنم" می فهمید میخواهم چی بگم و با نگاه مهربون میگفت که حواسم بهت هست.
حواست هستی که من می گفتم، کجا!
حواسم هستی مربی می گفت، کجا!
زمان می گذشت اواسط تمرین یادم می رفت چه کاری انجام می دادم. نگاهش می کردم، دوباره ادامه می دادم ولی باز هم یادم میرفت...
این فکر که چرا نمیتونم انجام بدم خیلی نا امیدم می کرد.
اومد سمتم بهم گفت:" یه استاد بزرگی هست به اسم شونریو سوزوکی که میگه: وقتی چیزی را تمام و کمال درک کنی، همه چیز را درک میکنی. اگر سعی کنی همه چیز را بفهمی، هیچ چیز را نخواهی فهمید. بهترین راه، درکِ خودت است آنگاه همه چیز را درک خواهی کرد و آن درک بالاتر و لذت بخش تر از فهم ساده خواهد بود. پس اگر سخت بکوشی روش خودت را پدید آوری، به دیگران کمک خواهی کرد و دیگران نیز تو را یاری خواهند داد"
زده بود به هدف... نگاهش کردم... لبخند زد و رفت.
