در کتابی خواندم که نوشته بود : ("منِ" هر کس یعنی تعلق و آرزوی او .)
یعنی من این بدن نیستم این لباسی که تنم هم هست نیستم ، من واقعی همان چیزیست که آرزوی آن را دارم ، آن چیزی است که به آن علاقه دارم
علاقه ی من باعث حرکت من می‌شود
اینکه چگونه شروع به حرکت کنم ، و از چه ابزاری در راه رسیدن به این آرزو استفاده کنم همگی بستگی به نوع آرزو و علاقه ی من دارد
حالا من مدام فکر میکنم که آرزو و علاقه ی من چیست ؟
واقعا به حال خودم تاسف خوردم ، چون جواب دقیقی برای این سوال نداشتم
جواب های ساده ای مثل خانه ی خوب و ماشین خوب یا شغل خوب و پول خوب ...
این ها هیچکدام نباید آرزو باشد
این ها همه اش باید ابزار باشد
ابزاری برای رسیدن به خود حقیقی ات
به واقعیت ها...
باید فکر کنم ، باید منِ حقیقی خودم را بشناسم و ازین حالت حیوان گونه نجات پیدا کنم.
