اون شب کلی متن های طولانی نوشتم که بیام و پستش کنم اما پشیمون شدم
اومدم بگم حال آدم های افسرده رو درک میکنم
حال آدم های پرانرژی رو هم درک میکنم
امیدوارم هیچکسی به افسردگی دچار نشه
چون من یک هفته ی سیاه رو پشت سر گذروندم
چون دنیای من تیره و تار شده بود
توان بلند شدن رو نداشتم
هر شب با بغض میخوابیدم
و این چند روز سردرد و چشم درد داشتم
دیروز یه شوک عصبی بهم دست داد
به واسطه ی اون شوک
با خواهرم و یک نفر دیگه اینقدر حرف زدم و گریه کردم
که دیگه نایی نموند
اخرای شب حس کردم حالم بهتر شد
و صبح که بیدار شدم با وجود مشکلات دیدم دنیا رنگ داره
و ازون دنیای سیاه و خاکستری بیرون اومدم
نمیدونم شاید بخاطر اختلال هورمون هام باشه سندروم پس یا پیش از قاعدگی
به هر حال هرچه بود بد بود خیلی بد...
و ای کاش مردها درک درستی از این موضوع داشتن
ای کاش مردان آگاهی داشتیم
یا مردانی که دوس داشته باشن آگاه باشن
آدمی رو که دوس نداشته باشه آگاه بشه رو نمیشه آگاه کرد...
