نویسندگان: دوشان سابنویسندگان: دوشان سابادکا، ویروسلاو مُلنار، گبریل فِدِرکو
سال انتشار ۲۰۱۸ در نشریه TEM JOURNAL - Technology, Education, Management ادکا، ویروسلاو مُلنار، گبریل فِدِرکو
خلاصه: این مقاله بر چرخه عمر خودرو و پدیده‌های ویژه مترتب بر آن تمرکز دارد. هدف ما بازنگری و تعریف عواملی در فرایند توسعه محصول بوده است که بر این امر تأثیر داشته‌اند و به‌همین دلیل می‌باید به‌صورتی روش‌مند دانش به‌دست‌آمده از چرخه عمر و پیچیدگی خودروها را خلاصه نموده، عوامل مؤثر بر آن را که بر تعداد مدل‌های خودرویی که توسط خودروسازان جهانی به‌کار گرفته شده‌اند را در نسل‌های مختلف خودرو در همان زمان، تحلیل نماییم.
واژه‌گان کلیدی: نوآوری‌ها[1]، چرخه عمر[2]، پیچیدگی[3]
[1] Innovations
[2] Life Cycle
[3] Complexity
. مقدمه
رقابت جهانی که در درون بخش خودروسان جهانی در جریان است، منجر به هدایت نیروها ورای پیشرفت‌ها در خودروسازان جهانی شده است. الزامات تأمین‌کنندگان و خودروسازان هم‌اکنون بر سرعت‌بخشیدن به ایجاد اصلاحات و تنوع‌بخشی در سبد محصولات تولیدی شده است. تولیدکنندگان نهایی (OEMs) مجبور به کاهش دوره عمر محصولات خود و تقویت گستره‌ی شمایل‌بندی[1] مدل‌های خودرو شده است. چرخه عمر نوآوری نشان‌دهنده عمر اقتصادی و فنی یک محصول در شکل ویژه‌ای شده است.
درازای چرخه عمر، که وابسته به محصول است به بخش‌ها و فازهای گونه‌گونی تقسیم شده است. تغییرات چشمگیر در رفتار محصول در بازار، تا زمانی اعتبار دارد که برای آن تقاضا وجود داشته باشد، که به معنای سودمند بودن آن محصول است.
کوتاه‌شدن چرخه‌های نوآوری
در دهه اخیر و در کشورهای توسعه‌یافته، متوسط عمر یک خودرو به نصف کاهش یافته است (تقریباً از هشت سال به چهار سال). اخیراً متوسط زمان توسعه محصول (از مرحله طراحی مفهومی تا شروع تولید سریالی) از متوسط ۴۸ ماه به ۲۵ ماه کاهش یافته است. شکل ۱ نشان‌دهنده‌ی مؤلفه‌های اساسی توسعه محصول از لحظه‌ی تصمیم برای ساخت محصول جدید، هویت آن و شناسایی مشتری هدف، فرایند شناسایی ویژگی‌های اساسی و طراحی، تعیین قیمت نهایی، میزان تولید و طرح‌ریزی برای تولید آن در حدود ۱۵ تا ۲۰ ماه است. نموداری که در شکل ۲ نشان داده شده است، مقایسه‌ی زمان واقعی توسعه را با زمان هدف‌گذاری‌شده مورد نیاز برای توسعه یک خودروی جدید توسط یک کارخانه‌ی مشخص نشان می‌دهد. همان‌گونه که پیش از این اشاره گردید، تغییرات اجتماعی، فردگرایی مشتریان را همراه با انتظارات آنان را افزایش داده است که این امر منجر به تعاریفی جدید برای محصول می‌گردد. تأثیری که این روند بر تولید خودرو داد می‌تواند بسیار با اهمیت تلقی شود. آن‌چه در زیر خواهد آمد عمدتاً بر محدودیت‌هایی‌ست که این عامل تحمیل می‌کند.
[1] Configuration
پیچیدگی صنعت خودرو
مفهوم پیچیدگی از نظر تولید خودرو را می‌توان به‌عنوان تنوع و پیچیدگی سیستم، زیرسیستم یا محصول نهایی از نظر سازماندهی، مدیریت، هماهنگی، به‌ترتیب ساختار حاصله تعریف کرد [1]، [10]. پدیده پیچیدگی در صنعت خودرو بیشتر به توسعه و ساخت محصول اشاره دارد.
بنابراین، پیچیدگی سیستم توسط نیروهای محرک خاصی ایجاد می‌شود که منجر به افزایش بار هزینه برای محصول یا فرآیند می‌شوند. محرک‌های پیچیدگی (مانند تنوع محصول و تنوع تجهیزات مورد نیاز مشتری) نه‌تنها به تغییرات فیزیکی و تغییر در محصول نیاز دارند، بلکه کل فرآیند نیز به طیف گسترده‌ای از ترکیبات مرتبط با جریان لجستیک ملموس و ناملموس نیاز دارد که به پیچیدگی محصول نسبت داده می‌شود. اجرای فرآیند که ممکن است منجر به افزایش هزینه‌ها شود. پیچیدگی محصولات در درجه اول ناشی از محرک‌های بازار است؛ به‌ویژه با تغییر تقاضا و تعداد مشتریان [4]، [9]. چنین محرک‌هایی برای پیچیدگی نتیجه‌ی جهانی‌شدن و پویایی بازار هستند که باعث ایجاد مقدار و فراوانی تغییرات مختلف ارائه شده می‌شود. از نظر شرکت، تنوع به‌عنوان عامل اصلی در پیچیدگی رشد محصولات در نظر گرفته می‌شود. علل رشد پیچیدگی را می‌توان عمدتاً با نیازهای مشتری و ایجاد وضعیت جدیدی در بازار صنعت خودرو در اوایل قرن هشتاد قرن گذشته شناسایی کرد. نمودار زیر (شکل 3) به سادگی نشان می‌دهد که چگونه تقاضاها در طول زمان همراه با نیازهای مشتری برای خودرو تغییر کرده است.
....
تکمیل خواهد شد.
