یه وقتایی هست که می‌خواهیم دست از تلاش برداریم و دیگه ادامه ندیم مخصوصا بعد از اینکه مدتی طولانی به طور مداوم و منظم در حال تلاش بودیم و اتفاق خاصی هم نیفتاده. دلمون می‌خواد دست از روتین همیشگی‌مون برداریم و اصلا هیچ کاری نکنیم. حس می‌کنیم ذهن‌مون دیگه همکاری نمی‌کنه و کار جدیدی از دست‌مون بر نمیاد.
اما یادمون میاد که سرسختی مهم‌ترین ویژگی افراد موفقه و برعکس چیزی که معمولا فکر می‌کنیم، استعداد و هوش عامل اصلی موفقیت نیستن و تحقیقات نشون داده که هوش حداکثر 30 درصد در موفقیت و دستاوردهای ما نقش داره.
در واقع سرسختی بیشتر از هر چیزی دیگه‌ای در دستیابی ما به اهداف ما در زندگی تاثیر داره و این خبر خوبیه چون چیزی نیست که باهاش به دنیا اومده باشیم و می‌تونیم به در خودمون رشد بدیم.پس برای اینکه سرسختی رو دوباره در خودمون بیدار کنیم، این 5 تا چیز رو به خاطر داشته باشیم:
1- ذهن ما مدام در حال دادن ایده‌ها و نظرات جدیده و ممکنه بگه که خسته‌ای پس دست از تلاش بردار و راه ساده‌تری رو انتخاب کن ولی اگه کمی مکث کنیم می‌بینیم که ایده‌های دیگه هم میده مثلا اینکه چقدر بعد از تکمیل کارمون حس خوبی خواهم داشت و یا چقدر به این هویتی که برای خودمون ساختیم، افتخار خواهیم کرد. این ایده‌ها دستوری نیستند، فقط گزینه‌هایی هستند که ما می‌تونیم انتخاب کنیم که کدوم‌‌شون رو دنبال کنیم.
2- این سختی و ناراحتی موقتیه چون مثل هر کار دیگه‌ای که تو روز انجام میدیم، اون کاری که میخوایم انجامش ندیم هم در یه مدت معینی تموم میشه. پس اگه از بالا به موضوع نگاه کنیم می‌بینیم که در کل زندگی‌های ما خیلی آسون‌تر از اون چیزیه که چند قرن پیش بوده و این سختی هم خیلی زود می‌گذره پس بهتره باهاش روبرو بشیم تا مارو قوی‌تر از قبل کنه.
3- ما هیچ‌وقت از به پایان رسوندن کارهای خوب و درستی که انجام دادیم، پشیمون نمیشیم. ما اغلب دوست داریم کاری که انجام میدیم راحت، موثر و قابل‌احترام باشه و چالش‌های زیادی برامون ایجاد نکنه و معمولا دنبال اون نتیجه مطلوب نهایی هستیم ولی اون تلاش‌ها و شکست‌های قبلش رو خیلی دوست ندارم. اما تقریبا همیشه وقتی کاری رو، هرچند با سختی، به پایان می‌رسونیم، هیچ‌وقت حس بدی نداریم و همیشه حس می‌کنیم که ارزشش رو داشته.
4- بپذیریم که زندگی همینه، نگه‌داشتن تعادل مدام بین حواس‌پرتی‌ها و غلبه بر رنج ناشی از انضباط. شاید اغراق نباشه که بگیم اصلا زندگی و هویت ما در همین تعادل ظریف تعریف شده. مگه زندگی چیزی بیشتر از مجموع هزاران کشمکش و تصمیم بر سر تسلیم شدن یا ادامه دادنه؟ همون لحظه‌ای که میخوایم دست از تلاش برداریم هم یکی از لحظات زندگیه و نباید حرومش کرد بلکه باید جوری صرفش کنیم که به خودمون افتخار کنیم.
5- بذاریم بقیه دنیا در مورد ما تصمیم بگیره و تنها کاری که انجام میدیم این باشه که وقتی میخوایم دست از تلاش برداریم، برنداریم و یه کاری کنیم حتی اگه اون کار، با کیفیت‌ترین کاری که می‌تونستیم انجام بدیم نباشه. وظیفه ما نیست که در مورد خوب و بد کار خودمون قضاوت کنیم، وظیفه ما اینه که کارمون رو انجام بدیم و اجازه بدیم بقیه دنیا در مورد نتیجه کار ما تصمیم بگیره.
مقاله‌ای از جیمز کلییر
لینک‌های من: اینستاگرام - وب‌سایت
