سال ۱۴۰۳ هم به خط پایان رسید... اما چرا پایان؟
ما به اینجا که رسیدیم، فقط تموم نکردیم... ما زنده موندیم، جنگیدیم، افتادیم، بلند شدیم، خندیدیم، اشک ریختیم، و هنوز اینجاییم. این پایان، چیزی برای جشن گرفتن داره.
جشن برای خستگی‌هایی که به جون خریدیم.
جشن برای اشک‌هایی که پاک کردیم.
جشن برای لبخندهایی که به سختی روی لب‌هامون نشوندیم.
جشن برای روزهایی که نخواستیم ادامه بدیم، اما باز هم ادامه دادیم.
سال ۱۴۰۳ هر چی که بود، سخت یا آسون، با همه‌ی بالا و پایین‌هاش، یه فصل دیگه از کتاب زندگی‌مونه که با دست‌های خودمون نوشتیم. و حالا، قبل از اینکه ورق بزنیم و صفحه‌ی بعد رو شروع کنیم، وقتشه که یه لحظه بایستیم و به خودمون بگیم: "دمت گرم که تا اینجا اومدی!"
حالا که ۱۴۰۴ داره از راه می‌رسه، نیازی نیست با آرزوهای محال به استقبالش بریم. فقط کافیه با خودمون قراری بذاریم:
اینکه امسال، یه کم بیشتر هوای خودمون رو داشته باشیم.
یه کم مهربون‌تر باشیم، اول از همه با خودمون.
و یادمون نره که هر پایانی، فقط شروع یه چیز جدیده...
پس برای تو، برای من، برای همه‌ی ما که تا اینجا رسیدیم،
پایان ۱۴۰۳ مبارک! 🎉
اگه این حرفا به دلت نشست و حسش کردی، تو "شادی جدید" بیشتر از اینا برات داریم! 😊🎙️
📌 سر بزن به وبسایت شادی جدید و قسمت‌های جدید پادکست رو بشنو.
یا همین الان توی پلتفرم‌های پادکست، "شادی جدید" رو جستجو کن!
بیاین با هم پایان‌ها رو جشن بگیریم... و شروع‌های تازه رو بسازیم! ✨🎧
