دلیلش تنبلی نیست، دلیلش این نیست که شما عیب دارید. این به این دلیل نیست که شما قادر به انجامش نیستید.
شما به تعویق میاندازید چون این کاری که قراره انجام بدید، باعث ایجاد احساسات ناخوشایندی میشه که واقعاً میخوای از اونا اجتناب و دوری کنید.
تحقیقات در مورد اهمال کاری یا تنبلی (ایشالا از شنبه...) نشون داده که معمولاً سه علت هست که اغلب به همدیگه مرتبط هستند:
اینا همه احساسات فوق العاده ناراحت کنندهای هستند! ترس، ناخوشایندی و عدم اعتماد به نفس همه تجربیاتی هستند که ترجیح میدیم از اونا اجتناب کنیم.
این وظیفه، با این احساسات مرتبط شده و شما رو به سمت فرار از اون هدایت میکنه، تا جایی که میتونید در جهت مخالف فرار کنید - جایی که امیدواری احساسات مثبت بیشتری در انتظار شما باشه.
متأسفانه، همونطور که هر کسی که کار رو به تعویق میاندازد، میدونه، هر چی از کار بیشتر فرار کنی، اون احساسات ناراحت کننده بیشتر تمایل دارن… و رشد میکنن… و بزرگ میشن… تا وقتی که همین کار ساده کاملاً غیرممکن به نظر برسه.
برای شروع ترک عادت به تعویق انداختن کارها، در اینجا باید چه کاری انجام بدید.
ابتدا به این فکر کنید که چه چیزی رو به تعویق می اندازید و اینکه کدوم یکی از این سه دلیل ممکنه بیشتر رو شما تأثیر بذاره. حالا، از استراتژی مربوطه در زیر استفاده کنید.
افکاری مثل"این چطوری خواهد شد؟" یا "اگه من خراب کنم مردم چه فکری میکنن؟" نشون میده که از شکست خوردن میترسید. شما باید نگران نتیجه نهایی نباشید و در عوض روی کاری که پیش روی شماست تمرکز کنید.
از خودتون سوالاتی بپرسید مثل:
راهی پیدا کنید که کارِتون رو کمی لذتبخشتر کنید - با خودتون احساسات مثبت و جدیدی به همراه بیارید که میتونه به تعادل احساسات ناخوشایند کمک کنه.
مثلا:
حتی میتونید پس از انجام کار، به خودتون قول پاداش کمی بدید. وقتی کار سختی انجام میدید جشن گرفتن خوبه!
اگه غرق شدید، احتمالاً وظیفه ای بسیار بزرگ و جاه طلبانه ای برای خود تعیین کردید.
اگه ندونید که چطوری شروع به انجام وظیفه ای که برای خودتون تعیین کردید، میکنید، اون به تعویق میندازید.
با تقسیم کار به تکه های کوچکتر، به خودتون لطف کنید. لازم نیست امروز همه اونو حل کنید. شما فقط باید بخش کوچکی از اونو بر عهده بگیرید.
با احترام❤️
بنیانگذار شادی جدید