بداهه

برای چشم‌های شما

چقدر پایِ ترانه شدم...

چقدر من با تمامِ خودم

برای هیچ، خانه شدم

ولی پاییز آمد زود

در عمقِ بهمنِ سردرگم

و درد شما که کلیدی شد

به قفلِ عجین شده بر در گم

مرا به خودت ببر ای تن‌ها...

#شهاب_میردار