در 45 دقیقۀ اولیۀ روز به هیچ عنوان سراغ موبایل نمی‌روم. چک کردن ایمیل و تلگرام، هیچ خاصیت دیگری جز تشویش و اضطراب ندارد.
قبل از هر کار دیگری پست میز تحریرم حاضر می‌شوم تا «صفحات صبحگاهی» را بنویسم.
حین نوشتن، دربارۀ مهم‌ترین اقدامات روز تصمیم می‌گیرم.
سپس یک فنجان قهوۀ ترک می‌نوشم که تنها خاصیتش گس کردن دهانم است!
در این هنگام چند صفحه‌ای از کتاب‌های تازه‌ای که تهیه کرده‌ام را می‌خوانم.
بعد می‌روم سراغ موبایل، اولین چیزی که چک می‌کنم کانال خودم(مدرسه آنلاین نویسندگی) است؛ تا ببینم ادمین کانال کدام‌یک از مطالبی که برایش ارسال کرده بودم برای انتشار انتخاب کرده.
پس از آن خواندن کامنت‌های سایتم یکی از لذت‌بخش‌ترین بخش‌های روز را شکل می‌دهد. هر چند به دلیل کمالگرایی‌ام در پاسخ‌گویی، کامنت‌ها را با تاخیر تایید می‌کنم.
مهم‌ترین بخش آغاز روز من، نوشتن صفحات صبحگاهی است، که اولین دستاورد ارزشمند من در ابتدای هر روز است.
