پرورش بلوبری
بلوبری با نام علمی Vaccinium spp. از خانواده Ericaceaeنوعی گیاه چند ساله بومی آمریکای شمالی است. بوته های بلوبری با سرعت رشد آهسته تا متوسط رشد می کنند و شش سال طول می کشد تا به تولید میوه کامل برسند. بلوبری را می توان مستقیماً در زمین و یا در گلدان کاشت. بوته های بلوبری دارای برگ های نوک تیز و مستطیلی چرمی هستند و در پاییز به رنگ قرمز درخشان در می آیند. گل‌ها در اواخر بهار به‌صورت دسته‌ای از شکوفه‌های کوچک، سفید و زنگ شکل ظاهر می‌شوند که منجر به میوه های خوراکی خوشمزه می‌شود که از سبز به آبی مایل به بنفش می‌رسند.
نگهداری
نور: بلوبری برای رشد و میوه دهی به آفتاب کامل یعنی در بیشتر روزها حداقل شش تا هشت ساعت نور مستقیم خورشید نیاز دارند.
خاک: بلوبری باید در خاک بسیار اسیدی با pH خاک در محدوده 4 تا 5 رشد کند و همچنین در خاک غنی از مواد آلی و خاک های با زهکشی خوب مانند خاک شنی بهترین رشد را دارد.
آب: مطمئن شوید که گیاهان حداقل یک بار در هفته آبیاری عمیق دریافت می کنند. چون بلوبری ها ریشه کم عمقی دارند.
کود: در سال اول کود ندهید. تا زمانی که گیاهان مستقر شوند، ریشه ها به نمک حساس هستند. هنگامی که از کاشت بلوبری یک سال گذشت، می توانید تغذیه آنها را بر اساس دو شاخص اصلی شروع کنید:
زمانی که جوانه های گل برای اولین بار باز می شوند، سپس دوباره زمانی که میوه ها شروع به تشکیل می کنند. سولفات آمونیوم بصورت محلول پاشی یا خاکی استفاده شود و بسیاری از کودهای آلی مانند کودماهی، کمپوست ها یا کود دامی استفاده شود.
کاشت: بوته های بلوبری معمولا در اوایل تا اواسط بهار کاشته می شوند. محلی را انتخاب کنید که آفتاب کامل را دریافت اما از بادهای شدید محافظت کند. محل کاشت باید دارای خاکی با زهکشی خوب باشد. می توانید مقداری پیت ماس را در چاله کاشت خود مخلوط کنید تا خاک سست، اسیدی و زهکشی خوبی داشته باشد.
بوته ها باید در یک ردیف حدود 1تا 5/1 متر فاصله داشته باشند. ردیف های مجاور باید بین 5/2 تا 3 متر فاصله داشته باشند تا فضای زیادی برای برداشت فراهم شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.
