✅به بهانه المپیک
🔹تأملی بر جایگاه کشتی🤼♂️ در میان ورزشها:
🌿در یک تقسیم بندی کلی، ورزشها را می توان به سه دسته تقسیم کرد:
🔹1- ورزش اصیل: ورزش، در اصل توانمند کردن بدن است. افزایش سرعت، قدرت و استقامت بدن اتفاقاتی است که ورزشکار امیدوار است به آنها برسد. ورزشهای دو و میدانی، شنا 🏊♂️و وزنه برداری 🏋️♂️تجلی والای این گونه ورزشها هستند. ویژگی این ورزشها این است که حتی بدون حریف هم می تواند برگزار شود. در واقع در این ورزشها، ورزشکار است و بدنش و یک هدف ورزشی که سرعت، قدرت و استقامت او را می سنجد. حریف اصلی قهرمان در این ورزشها، اراده و توانایی خود اوست که باید مرتبا آن را افزایش دهد.
🔹2- بازی ورزشی: هر بازی یک سری قوانین و اهداف انتزاعی دارد و یک هدف. با رسیدن به هدف بازی، بازیگر، امتیاز می گیرد و در نهایت کسی برنده است که امتیاز بیشتری داشته باشد. بازی بر خلاف ورزشهای اصیل نمی تواند یک نفره یا یک تیمه برگزار شود و حتما رقیب و حریف می خواهد. مهم ترین ویژگی متمایز بازی ها، استراتژی و راهبرد داشتن است. در بازی علاوه بر قدرت، سرعت و استقامت، بازیکن یا تیم، استراتژی می خواهد. دویدن یا وزنه زدن، یک اتفاق فردی است اما در فوتبال یا والیبال یا تنیس شما باید برای غلبه بر حریف، برنامه داشته باشید و سعی کنید او را مغلوب، مقهور و فریب خورده راهبرد و تاکتیک خودتان کنید. به همین دلیل در بازی ها، «مربی» که مغز متفکر بازی است، نقش مهمی دارد. در بازی های ورزشی، توانایی ورزشی، مقدمه و شرط لازم قهرمان شدن است و نه همه آن. بازی هایی مثل فوتبال، در واقع، ورزش به معنای اصیل آن نیستند، بلکه ورزش مقدمه آنهاست. تنها کسانی می توانند در این بازی ها موفق باشند که ورزشکار باشند اما ورزشکار بودن، همه چیز بازی نیست. تاکتیک و برنامه و استراتژی لازم است.
🔹3- مبارزه و نبرد: مبارزات ورزشی در واقع از جنگهای واقعی تن به تن الگو گرفته اند و بسیار به مبارزه واقعی شبیهند. فعالیت هایی که هدف آن زدن حریف و آسیب رساندن به اوست؛ البته برای این که این مبارزات، در قالب «ورزش» جای بگیرند، قوانین محدود کننده ای برای آنها وضع شده است تا خشونت کمتری داشته باشند، اما به هر حال، جنگ، جنگ است و زدن، زدن! این ورزشها را به جهت رقابتی بودن و داشتن قوانین و اهداف، بازی هم می توان محسوب کرد، اما فرق آنها با دیگر بازی ها این است که در بازی هایی همچون فوتبال و والیبال و ... هدف بازی، یک رویداد انتزاعی هم چون عبور توپ از خط یا فرود آمدن آن در قسمتی خاص و ... است اما در ورزشهای رزمی، هدف وارد آمدن ضربه به بازیکن حریف است و پیچیدگی و انتزاعی بودن دیگر بازی ها را ندارد. بازی ها قوانین پیچیده ای دارند که بدون اطلاع از آنها، بیننده چیز چندانی از بازی سر در نمی آورد، اما مبارزات بر اساس یک غریزه طبیعی ساده بنانهاده شده اند: «حریف را بزن»!
اما به راستی جایگاه «کشتی» این ورزش دیرین، در کدام یکی از این دسته هاست؟
🌹کشتی قطعا همانند وزنه برداری و دو فقط ورزش نیست، بلکه در ذاتش رقابت و مبارزه نهفته است. از سوی دیگر، دو حریف فنون خود را بر روی بدن یکدیگر اعمال می کنند و قوانین انتزاعی پیچیده در کار نیست. به همین خاطر در نگاه اول به نظر می رسد کشتی را باید در دسته سوم و در کنار مبارزات ورزشی همچون کاراته و بوکس قرار دهیم. اما با کمی دقت متوجه می شویم که کشتی وضعیتی خاص در میان ورزشها دارد. کشتی واقعا یک مبارزه است اما هدف آن «زدن حریف» و «آسیب رساندن به او» نیست. هدف کشتی در اختیار گرفتن بدن رقیب و چرخش و اعمال قدرت بر آن است. کشتی مبارزه هست، اما خشن و جنگ جویانه نیست. سفت و سخت هست، اما در عین حال لطافت دارد. جنگ و نبرد هست، اما حریف را از میدان به در نمی کند.
🌹🌹کشتی روی مرز باریک میان ورزش، بازی و جنگ حرکت می کند و همین مرز ظریف است که می تواند از کشتی گیر «پهلوان» بسازد. او قوی پنجه و راست قامت است اما یاد می گیرد که در اوج قدرت و در اختیار داشتن بدن حریف، او را در هم نشکند. او «قدرت» دارد، اما بدون آسیب زدن به دیگری، قدرتش را در برابر حریف به نمایش می گذارد. کشتی گیر حریفش را تسلیم می کند اما او را خرد و مجروح نمی کند.
🌿رقابتهای کهن، همه الگو گرفته از رسوم کهن هستند. به راستی کدام فرهنگ بوده که معتقد بوده در مبارزه، باید حریف را بدون آسیب، تسلیم کرد؟ آیا فرم و شکل ورزش برآمده از چنین امری، بیشترین تناسب را با مفهوم پهلوانی ندارد؟
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
پ.ن: در میان ورزشهای حاضر در المپیک، جودو بسیار به کشتی نزدیک است. منتهی جودو آن قدر بر اجرای ظریف، حرفه ای و انفجاری فنون تمرکز دارد که آن را از یک ورزش همه فهم در دسترس دور می کند. به خلاف کشتی که در هر خانه و کوی و برزن می توان آن را انجام داد و تا حد خوبی فهمید.
به امید پیروزی تیم ملی کشتی ایران در المپیک
آدرس کانال تلگرام: https://t.me/shahr_naame
