ادبیات و موسیقی، جز اصلی فرهنگ هر کشوری هستند. کشورهایی مانند ایران که پیشینه تاریخی غنی دارند اغلب دارای ادبیات و موسیقی ارزشمندی نیز هستند. آشنایی با موسیقی و ادبیات هرکشور ما را با فرهنگ و پیشینه آن مرزوبوم آشنا میسازد. از موسیقی به عنوان زبان بینالمللی یاد میشود. کافی است قطعهای را بشنوید، بدون اینکه کلام آن موسیقی را متوجه شوید، بیشک احساس نهفته در آن قطعه را درک خواهیدکرد. این حس مشترک میان انسانها، دنیای بیحد و مرزی از موسیقی میسازد. دنیایی که بسیاری از افراد را شیفته خود کردهاست. شاید همین احساس، مرز مشترک شیفتگان ادبیات و موسیقی باشد. افرادی که خواندن اشعار و رمانهای نویسندگان، بخش جدانشدنی از زندگی آنهاست. کسانی که موسیقی شعر را درک میکنند و احساسات شخصیتهای داستان را با وجودشان لمس میکنند.
ادبیات و موسیقی چنان علاقهمندانی در سطح جهان دارد، که باعث ایجاد شاخههای جدیدی در صنعت گردشگری شدهاند.
گردشگری ادبی چیست؟
گردشگری ادبی، در حقیقت نوعی از گردشگری فرهنگی است که از گذشته وجود داشته و از قرن نوزدهم رواج یافته است. این نوع از گردشگری شامل بازدید از محل زندگی نویسندگان، بازدید از آرامگاه شاعران و نویسندگان و حتی بازدید و دنبال کردن مسیری است که توسط شخصیت یک داستان طی شدهاست. تعداد علاقهمندان به کتاب در دنیا کم نیست، همین امر باعث شده افرادی خلاق هتلها و کافههایی را با محوریت کتاب طراحی کنند به طوری که هرکسی علاقهمند به کتاب و ادبیات است برای یکبار هم که شده به آنجا سربزند. این نیز بخشی از گردشگری ادبی به حساب میآید. در ادامه چند جاذبه گردشگری ادبی را معرفی میکنیم.
خانه ارنست همینگوی Ernest Hemingway House
جزیره فلوریدا کیز( Florida Keys ) به آفتاب و شنوماسه خود مشهور است، همان چیزی که هنرمندان کلاسیک، مانند ارنست همینگوی را به خود جذب میکند. حتی اگر خیلی اهل ادبیات نباشید نام ارنست همینگوی و آثارش به گوشتان خورده است. همینگوی یکی از نویسندگان برجسته آمریکایی است که جایزه نوبل ادبیات را بردهاست. او در زمان حیاتش داستان و شخصیتهای فوقالعادهای خلق کرد بهطوری که به او لقب “پدر ادبیات مدرن” را دادهاند. اما، تنها آثار همینگوی نیست که مورد توجه قرار گرفتهاست بلکه؛ سبک زندگی او نیز متفاوت بود. او در طول مدت زندگیاش ازدواجهای متعددی داشت، ماجراجو بود و در شهرهای مختلفی زندگی کرد. یکی از خانههای او که امروزه به موزه تبدیل شدهاست، خانهاش در جزیره کی وست فلوریداست. همینگوی به مدت ده سال در این خانه با همسرش زندگی کرد. آنها این خانه را، از وسایل و اکسسوریهای عتیقه اروپایی پرکردند که در سفرهایشان سوغاتی میآوردند. همچنین یک استودیو جداگانه برای نوشتن در قسمت پشتی خانه ساختند. این خانه که محل خلق آثار شگفتانگیز همینگوی است امروزه یکی از جاذبههای گردشگری فلوریداست.
سالن تئاتر شکسپیر گلوب Shakespeare’s Globe
شکسپیر، نمایشنامهنویس نام آشنای انگلیسی است. کسی که بهترین نمایشنامههای تاریخ را خلق کرده، طوری که بعد از گذشت سالیان نمایشنامههای او در کشورهای مختلف و به زبانهای گوناگون بر صحنه میرود. او سالیان زیادی از زندگی خود را در لندن گذراند. سالن تئاتر شکسپیر گلوب، در لندن محلی است که شکسپیر در ساخت آن همکاری داشته است و نمایشهای او در آنجا اجرا میشدهاند. بنای اصلی تئاتر گلوب در سال ۱۵۹۹ ساخته و در سال ۱۶۱۳ در اثر آتشسوزی سوخت. بار دیگر در سال ۱۶۱۴، گلوب مورد بازسازی قرار گرفت و دوباره در سال ۱۶۳۳ نابود شد. در سال ۱۹۹۷ این سالن مجددا احیا شد به طوری که امروزه برای اجرای نمایش از آن استفاده میشود. اکنون به ۱۴۰۰ تماشاگر و بازیگر این امکان را میدهد تا در جایی که قبلا شکسپیر ایستاده به تماشای تئاتر بنشینند. شکسپیر گلوب بهعنوان منبعی بینالمللی بهطور خاص، به بازیابی و پژوهش آثار شکسپیر اختصاص دارد.
حافظیه شیراز
سرزمین ما ایران، ادبیاتی غنی و شاعرانی بسیار مشهور دارد. یکی از شعرای نامی کشورمان حافظ است. حافظ شیرازی ملقب به لسانالغیب، شاعر فارسی زبان قرن هشتم است که بیشتر آثار او غزلیات هستند. حافظ از تاثیرگذارترین شعرای تاریخ ایران است، بهطوری که اشعار او همواره در فرهنگ ایران نقش داشته اند و مردم ایران در مناسبتهای مختلف از جمله عید نوروز، شب یلدا و ... اشعار او را میخوانند. حافظ چنان شهرت جهانی دارد که اشعارش به زبانهای مختلف ترجمه شدهاست. او در سال ۷۹۲ هجری قمری درگذشت. ۶۵ سال پس از درگذشت حافظ، اولین بارگاه در محل کنونی مقبره حافظ ساختهشد. از آن زمان تا به امروز آرامگاه حافظ بارها مورد بازسازی قرار گرفت تا به آنچه امروز میبینیم تبدیل شود. امروزه نیز آرامگاه او در شیراز یکی از جاذبههای مشهور ایران به حساب میآید. همه روزه افراد زیادی به آرامگاه او میروند و کنار مقبرهاش تفالی به غزلیات وی میزنند.
خانه پروین اعتصامی
پروین اعتصامی، یکی از مشهورترین شاعران زن ایرانی است. پروین اعتصامی از کودکی استعداد خود را نشان داد پدرش یوسف اعتصامی مترجم بود و سه زبان فارسی، انگلیسی و عربی را به پروین آموزش دادهبود. پروین اعتصامی از کودکی تحت نظر اساتیدی مانند، علیاکبر دهخدا و ملکالشعرای بهار تعلیم دید. او در سن ۳۵ سالگی به علت ابتلا به بیماری حصبه درگذشت. خانه پدری او در تبریز به موزه پروین اعتصامی تبدیل شدهاست. این خانه که قدمت آن به پهلوی اول برمیگردد جایی است که پروین هفت سال اول زندگی خود را در آن گذرانده و آموزش دیدهاست. خانه موزه پروین اعتصامی یکی از جاذبههای ادبی شهر تبریز به حساب میآید.