سود استارت‌آپ‌های موفق سرشار است، اما در مقابل شکست آنها نیز سرمایه زیادی را به باد می‌دهد. استارت‌آپ‌ها یکی از بخش‌هایی هستند که اصلاح سرمایه‌های خطرپذیر برای آنها معنی واقعی دارد. مجموعه‌ای از عوامل از سرمایه‌گذاری و تجربه گرفته تا بازاریابی و رقابت موجب شکست استارت‌آپ‌ها می‌شود.
با استارتاپ های موفق ایران آشنا شوید، رسانه اختصاصی اکوسیستم استارتاپی شنبه به بررسی و معرفی استارتاپ های ایران و جهان می‌پردازد.
اسپریگ (Sprig) یکی از نمونه‌های استارت‌آپ‌های ناموفق است. این پروژه تحویل غذا باوجود بیش از ۷ میلیون دلار سرمایه از ۲۶سرمایه‌گذار در نهایت متوقف شد. این استارت‌آپ که از سال ۲۰۱۳ شروع به کار کرده بود، دارای خط تولید پخت و تحویل غذاهای سالم مخصوص وعده‌های شام و ناهار بود. این استارت‌آپ در ماه‌های آخر فعالیت خود تجربه‌های جالبی کسب کرد. کارشناسان بر این باورند که اشتباه این شرکت این بود که از نیروی کار تمام‌وقت و پرداخت پاداش استفاده کرد، آن هم در زمانی که رقبای این شرکت از پرسنل قراردادی استفاده می‌کردند. مدیران اسپریگ بر این باور بودند که حمایت از کارگران می‌تواند در جذب مشتریان موثر باشد اما هزینه‌ها با درآمد این شرکت هماهنگی نداشت.
هوم جوی:
هوم‌جوی (HomeJoy) نیز یکی دیگر از استارت آپ‌های فعال در زمینه ارائه خدمات نظافت اماکن مسکونی بود که به دلیل استفاده از نیروی کار قراردادی شکست خورد. این استارت‌آپ توانست سرمایه قابل‌توجهی جذب کند و کار خود را توسعه دهد اما در زمانی که رقبای دیگری نیز در میدان حضور داشتند که از نیروی کار پیمانی استفاده می‌کردند، این شرکت با عقد قراردادهای کاری هزینه‌های خود را افزایش داد و به ضرر‌دهی رسید.
جابون:
جابون (Jawbone) با جذب ۵۹۰/۸ میلیون دلار سرمایه از ۱۹ سرمایه‌گذار، نیز در فهرست استارت‌آپ‌های ناموفق قرار گرفت. این پروژه پس از چند سال کشمکش در حفظ جایگاه خود در بازار تکنولوژی پوشیدنی، به ناچار در جولای ۲۰۱۷ ناگزیر به متوقف‌کردن کسب‌و‌کار خود شد. این استارت‌آپ با سابقه دهه ۹۰ با رو به زوال گذاشتن صنعت تکنولوژی‌های پوشیدنی از صحنه حذف شد.
هلو:
استارت‌آپ هلو که سازنده گجت خواب‌آور سنس بود، پس از جست‌وجوی خریدار برای تمام محصولات تولیدی خود، چند ماه پیش و در ژوئن ۲۰۱۷ پس از جذب ۴۰/۵۱ میلیون دلار سرمایه ۴مرحله و از ۷ سرمایه‌گذار، برای همیشه از کار کناره‌گیری کرد. این شرکت در سال ۲۰۱۵ بین ۲۵۰ تا۳۰۰ میلیون دلار ارزش‌گذاری شده و توانسته بود برای تولید اولین محصول خود ۲/۴ میلیون دلار سرمایه جذب کند. تفاوت این دستگاه خواب‌آور این بود که مانند موارد مشابه نیاز به پوشیدن نداشت و مصرف‌کننده نباید آن را به مچ دست می‌بست؛ بلکه فقط باید جایی در اتاق خواب قرار داده می‌شد. علی‌رغم استقبال مصرف‌کنندگان در ابتدای تولید، قیمت ۱۴۹ دلاری این محصول موجب کاهش محبوبیت و تقاضای خرید آن شد.
پرل:
استارت‌آپ پرل نیز باوجود سرمایه‌گذاری ۵۰ میلیون دلاری توسط ۴ سرمایه‌گذار در ژوئن ۲۰۱۷ پایان کار خود را اعلام کرد. نیمی از مهندسان سابق اپل این استارت‌آپ را به منظور ارائه دوربین‌های پشتیبانی وسایل نقلیه بنیانگذاری کردند. اما از آنجایی که امروز تقریبا همه وسایل نقلیه به این دوربین‌ها مجهز هستند و از سوی دیگر قیمت محصولات پرل نیز برای مصرف‌کننده بالا بود، این شرکت موفق نشد.
جوسرو:
استارت‌آپ جوسرو که می‌خواست کار گرفتن آبمیوه در خانه را برای مردم ساده‌تر کند، یکی دیگر از استارت‌آپ‌های پر‌هزینه است که در نهایت به کار خود پایان داد. این استارت‌آپ میلیون‌ها دلار سرمایه جذب کرد که با مقاله‌ای که در بلومبرگ چاپ شد، به باد داده شد. این استارت‌آپ بسته‌هایی حاوی میوه را در اختیار کاربران قرار می‌داد. البته آنها باید برای اینکه بتوانند آبمیوه را بنوشند یک دستگاه جداگانه نیز از این شرکت خریداری می‌کردند که ارزان‌قیمت نبود و در نهایت هزینه آن بیش از خریدن میوه تازه و استفاده از آبمیوه‌گیری‌های معمولی بود. اما بلومبرگ در گزارشی نوشت که این بسته‌ها بدون کمک دستگاه این شرکت نیز می‌توانند آبمیوه تولید کنند. به این ترتیب مصرف‌کنندگان از خرید دستگاه خودداری کردند و جوسرو نیز به پایان رسید.
ترانوس:
دقیقا در زمانی که خیال سرمایه‌گذاران از سرازیر‌کردن پول خود به استارت‌آپ‌های حوزه بهداشت و سلامت راحت می‌شد، وال استریت ژورنال از احتمال نادرستی برخی ادعاهای استارت‌آپ ترانوس پرده برداشت. این شرکت حدود ۲۵۰ تست مختلف برای تشخیص بیماری‌های گوناگون ارائه می‌داد؛ از کلسترول بالا گرفته تا سرطان. ادعای این شرکت این بود که همه این کارها را تنها با آزمایش یک قطره خون و با سرعتی غیر قابل مقایسه با دیگران انجام می‌دهد و توانست با ارزشی حدود ۹میلیارد دلار، بیش از ۴۰۰میلیون دلار سرمایه جذب کند. اما آنچه وال استریت ژورنال از آن پرده برداشت این بود که شرکت مذکور تنها برای بخش کوچکی از آزمایشات خود از این فناوری استفاده می‌کند و باقی تست‌ها را به شیوه‌های معمول انجام می‌دهد و ممکن است در مورد بازده تست‌های خود مبالغه کرده باشد. این گزارش وال‌استریت ژورنال نقطه پایانی بود برای این استارت‌آپ فعال در عرصه بهداشت و سلامت.
