تو می تونی آسون ببخشی؟

سلام.خیلی وقته، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ م اگه ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﺭﻧﺠﯿﺪﻡ ﯾﺎ ﺩلمو ﺷﮑﺴﺖ، تصور کنم، ﻣﻤﮑنه یه روز، ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ زندگی من ﻧﺒﺎشه..

بعد اون ﺭﻭﺯ رو توی ذهنم ﻣﺮﻭﺭ ﻣﯿﮑﻨﻢ. اونقدری ﮐﻪ، ﻧﺒﻮﺩنشو ﺑﺎﻭﺭ کنم؛حتی براش ﻏﻤﮕﯿﻦ میشم..

ﺷﺎﯾﺪم،پیش خودم ﯾﮏ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭﯼ ﺫﻫﻨﯽ براش بگیرم..

اما، یه دفعه وسط این حسّ اندوهِ نبودن، یه دفعه آﺭﺯﻭ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﺎﺵ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯش ﻣﯿﮕﺬﺷﺘﻢ..

با خودم میگم: ﺣﺎﻻ که ﺍﻭ ﻫﺴﺖ..

زودباش،فرصتو از دست نده. ﺑﺒﺨﺶ ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻦ..

اونجاست که اﺯ ﺑﺨﺸﺸﻢ ﺷﺎﺩ ﻣﯿﺸﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻥِ ﺍﻭ: ﺷﺎﺩﺗﺮ...ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺣﺘﯽ

ﺍﯾﻦ ﻓﺮﻣﻮﻝ ﺟﺪﯾﺪ آرامش ﻣﻦ ﺍﺳﺖ.