از کاشان که داشتیم بر می‌گشتیم وسط جاده کاشان قم بودیم که با یک غروب دل‌انگیز مواجه شدیم
تو اولین استراحتگاه جاده‌ای توقف کردم و مشغول عکاسی شدیم
توی عکاسی از طبیعت جزئیات خیلی مهمه. یعنی در اکثر مواقع بهتره چیزی محو نباشه. برعکس عکاسی پرتره که محو شدن بکگراند یا فورگراند جلوه‌ی بصری خوبی به عکس میده.
حالا چه طور این محو شدن رو کنترل می‌کنیم؟
به این فرایند میگن تنظیم عمق میدان. وقتی یک جسم یا صورت فکوس می‌کنیم بسته به شرایط و تنظیمات، محدوده‌ای از تصویر رو برو فکوس میشن و جزئیات اون کاملا مشخص میشن.
چند عامل بر عمق میدان تاثیر دارن و مهمترین اون میزان باز یا بسته بودن روزنه دیافراگمه. که با F نشون داده میشه.
عوامل دیگه‌ای مثل فاصله دوربین از سوژه اصلی ( نقطه فکوس) ، فاصله سوژه از بکگراند و فاصله کانونی دوربین هم بر عمق میدان تاثیر دارن.
هر چقدر روزنه دیافراگم بسته‌تر (یعنی F عدد بالاتری باشه) عمق میدان وسیعتر میشه و محدوده‌ی بیشتری فکوس میشه.
پس ما در عکاسی طبیعت در اغلب موارد باید دیافراگم رو ببندیم و عدد F بالاتر باشه. خوب طبیعیه که از یک روزنه کوچیک نور کمتری وارد دوربین میشه و نیاز داریم که این ضعف نور رو جبران کنیم.
توی این عکس‌ها من دیافراگم رو روی 9 گذاشتم.
جبران نور کم حاصل از دیافراگم بسته
برای این کار ما می‌تونیم از دو عامل دیگه‌ی مثلث نوردهی استفاده کنیم. یعنی ایزو یا سرعت شاتر.
ایزو یا همون ios میزان حساسیت سنسور ما به نور رو تعیین می‌کنه و هر چقدر عددش بالاتر باشه نور عکس بیشتر ولی کیفیت عکس کمتر میشه یا اصطلاحا عکس نویز دار میشه. در اکثر دوربین‌ها این عدد از 100 به بالا تغییر می‌کنه و بسته به کیفیت دوربین تاثیرش بر کیفیت عکس متفاوته.
طبیعیه که ما یک عکس با کیفیت و بدون نویز نیاز داریم. پس iso رو روی 100 قرار می‌دیم.
ولی هنوز نور نهایی عکس کم خواهد بود و نورسنج دوربین به ما میگه نور کمه.
سرعت شاتر راه حل ماست
سرعت شاتر چیه؟ هر بار که ما یک عکسی رو می‌گیریم درون دوربین یک اتفاق می‌افته. بسته به تنظیمات، دوربین عملیات نوردهی به سنسور رو انجام میده و سنسور در معرض نور ورودی از لنز قرار می‌گیره. زمان این فرایند (باز و بسته شدن شاتر) رو ما تعیین می‌کنیم.
با توجه به تنظیمات بالا مشخصه که باید زمان بیشتری برای نوردهی اختصاص بدیم این فرایند باید طولانی‌تر از حد معمول انجام بشه.
مثلا توی عکاسی ورزشی یا خبری عکاسان در یک ثانیه 6 یا 7 عکس میگیرن ولی ما در عکاسی طبیعت یا عکاسی شب ممکنه بیش از 1 یا حتی 10 ثانیه برای یک عکس زمان بذاریم.
توی عکاسی از این غروب دلربا من دو ثانیه باید نوردهی انجام می‌دادم تا نورسنجم بیاد روی عدد 0 و به من بگه نور کافیه. البته با گرفتن چند عکس و چک کردن نور اون می‌فهمیم که نور کافیه یا نه.
گفتم شاتر روی 2 ثانیه بود. پس دیگه نمیشد که دوربین رو روی دستم بگیرم چون دستم می‌لرزه توی 2 ثانیه و عکس محو و کشدار میشد.
سه پایه از واجبات عکاسی طبیعت
دوربین رو روی سه پایه بستم و با تنظیمات بالا و با لنز 300 میلمتری روی کوه‌ها و ابرهای خوشگلش کادرم رو بستم، نقطه فکوس رو روی کوه قرار دادم و فکوس کشیدم و عکس‌های زیر رو گرفتم.
یک خواهش دوستانه
از اونجایی که من سالهاست عکاسی می‌کنم خیلی از اطلاعات و اصطلاحات برای من عادیه. توی این متن سعی کردم که ساده و روون همه چیز رو توضیح بدم. ولی اگر هر متن گویا نیست لطفا به من بگید.
و من رو در بهتر نوشتن کمک کنید.
