داستانهای رئال جادویی داستانهایی از زیر مجموعه داستانهای رئال ( واقعی ) و‌در واقع نمونه ای از داستانهای مدرن هستند. نویسنده در این داستانها واقعیت را با یک عنصر جادویی و غیرطبیعی در هم می آمیزد به نحوی که برای مخاطب باور پذیر میشود . فرق داستانهای رئال جادویی با سورئال این است که درداستانهای سورئال از ذهن راوی داستان روایت می شود مثل“بوف کور” صادق هدایت
در رئالیسم جادویی ساختار کلاسیک داستان اعم از علت ومعلول ، زمان و مکان و شخصیت پردازی رایج در آن فرو میریزد . اینگونه داستانها تنهایی و بیگانگی بشر مدرن را به تصویر میکشند زبان در داستانهای رئال جادویی بیشتر به حالت اروتیک است . شخصیتها دارای بحران هویت هستند و در هر دو جهان واقعی و خیال به راحتی زندگی می کنند به حدی که حوادث برای مخاطب باور پذیر می شود . لحن در اینگونه داستانها به صورت سوال یا تردید ادا می شود . اولین اثر معروف رئال جادویی رمان“ صد سال تنهایی “ گابریل گارسیا مارکز است. در ایران “ عزاداران بیل “ غلامحسین ساعدی نمونه بارز این گونه داستانهاست.
این سبک در سینما هم بی اثر نبوده است در ایران فیلم سینمایی“ پوست “ اثر برادران اراک تولید سال ۱۳۹۷ تولید شد که فیلمی آمیخته به جادو در ژانر رئال جادویی بود و برنده سی و هشتمین جشنواره فجرشد .
مارکز علاوه بررمان “ صد سال تنهایی” داستانهای”زیباترین غریق جهان “ و “مردی بسیار پیر با بالهای بسیار بزرگ “ را دراین سبک نوشته است . داستان “ پری ماهی “ از مجموعه داستان “ آنها کم از ماهی ها نداشتند “ خانم “شیوا مقانلو” نمونه ای از داستان های رئالیسم جادویی بومی است که درمکانی نامشخص به نام خوراب در جنوب ایران با ورود زنی جادویی به آنجا شکل می گیرد.
اینگونه داستانها جذابیت خاصی برای مخاطب ایحاد می کند و او را به جهانهای تودرتو وهم و خیال در عین واقعیت فرو میبرد .
شیده شریفی
