نیویورکر درموردش نوشت:
«خاطراتی هولناک و ویرانگر از دوران اسارت به دست داعش … او تجربیاتش را با زبانی صریح و روحی مصمم بازگو می‌کند و هم‌دستی شاهدانی را که در جرم و رنج دیگران شریک شدند، به پرسش می‌کشد.»
واشنگتن پست می‌نویسد:
«نویسنده از جنایاتی که خانواده‌اش را ویران و جامعه‌ی آسیب پذیرش را به نابودی کشاند، پرده برمی‌دارد. خاطراتش بسیار شجاعانه و گامی مهم در محاکمه‌ی آنانی است که آن جنایات هولناک را مرتکب شدند.»
«آخرین دختر»، نوشته‌ی نادیا مراد، دختری از اقلیت‌های ایزدی عراق، گرفتار شده به دست تروریست‌های داعشی و دست به دست شدنش به عنوان یک کالا، یک شی، یک برده!
کتاب آخرین دختر روایتی است خودنوشت از سرگذشت دختری که در روستایی کوچک به نام کوچو واقع در استان موصل عراق متولد شد و رشد یافت. بی‌خبر از بازی‌های دنیای سیاست ولی متأثر از آن. نادیا از زندگی‌اش پیش از هجوم داعش می‌گوید، از عقاید افراطی که به دلیل نابسامانی‌های پس از حمله‌ی آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ و پیش از حضور مستقیم داعش، در بطن جامعه‌ی چند پاره‌ی عراق ریشه دوانده بود. درگیری‌های مذهبی و قومیتی، احساس حقارت اهل سنت پس از به قدرت رسیدن شیعیان در عراق و همین‌طور بیگانه دانستن اقلیتی مذهبی که هویتش را نه در زبان کردی یا ملیت عراقی، بلکه در مذهبش یعنی ایزدی می‌جست.
نادیا از جنایت نسل‌کشی و گورهای دسته‌جمعی در بوسنی و هرزگوین خبری نداشت، همین‌طور در روآندا و هر کجای دیگری که به علت عقیده، قومیت و نژاد، گروهی سلاخی شده بودند. نادیا از جنایت تجاوز جنسی طی جنگ‌ها چیز زیادی نمی‌دانست و همین‌طور از ابزار شدن خشونت جنسی به‌عنوان حربه‌ای کثیف در جنگ؛ ولی بمب‌ها برای منفجر شدن به عواطف انسان‌ها نگاه نمی‌کنند، به افکار و خواسته‌هایشان نیز؛ خشونت جنگ خشک و تر را با هم می‌سوزاند، همان‌طور که به روستای کوچک نادیا پا گذاشت و خانه‌ها ویران کرد، مادر و شش برادرش را کشت و روح و جسمش را برای آزار و اذیت‌های جنسی و روحی ربود.
نادیا پس از آزار و اذیت‌های بسیار توانست از چنگ داعش بگریزد. ماجرای فرارش از چنگ داعش از بخش‌های هیجان‌انگیز این کتاب است که خواننده را تا پایان با خود همراه می‌کند. نادیا پس از فرار به سمت اقلیم کردستان و دیدن شکاف میان احزاب مختلف کردی همچون اتحادیه میهنی و حزب دموکرات در اردوگاهی اِسکان می‌یابد. پس از مدتی با همکاری گروه‌های حقوق بشری و به خرج دولت آلمان، راهی این کشور شده تا طی همکاری با گروه فعالان حقوق بشری از ایزدیان سراسر دنیا، صدای مطلومیت زنان و دختران و تمامی ایزدیان عراق باشد. نادیا خواست پرده بردارد از خیانتی که پیش مرگه‌های کُرد عضو حزب دموکرات کردستان عراق در حق آنان کرده بودند، خواست از مظلومیت دخترکانی بگوید که از شرم تجاوز جنسی زبانی برای گفتن از دردهایشان در میان اعضای خانواده نداشتند، او صدایی شد علیه خشونت جنسی و استفاده‌اش به عنوان یک سلاح کثیف در جنگ‌ها. نادیا مراد اکنون جایزه‌ی نوبل صلح ۲۰۱۸ و جوایزی دیگر چون جایزه حقوق بشر واسلاو هاول و ساخارف را دریافت کرده است و همچنان به فعالیت‌های حقوق بشری‌اش ادامه می‌دهد. فعالیت‌های وی را می‌توانید از طریق سایت https://nadiasinitiative.org/ و همین‌طور حساب اینستاگرامش به نشانی nadia_murad_taha دنبال کنید.
آخرین دختر به قول بوک لیست سوگنامه‌ای است برای از دست رفتگان یک جامعه.
حسن علیزاده، برگرفته شده از shiil.blog.ir
