در مورد کتاب ابوذر قبلا در اینجا نوشته ام:
اصل مطلب و یا شاه بیت این کتاب اما، همین چند خط زیر است که ابوذر در جایی می گوید:
«در شگفتم از کسی که در خانه اش خوراکی پیدا نمی کند، چگونه است که در حالیکه شمشیرش را بر سر دست به اهتزاز در می آورد، بر مردم خروج نمی کند؟»
نکته ی عمیقی در این سخن وجود دارد. ابوذر نمی گوید محروم باید بر طبقه ی حاکم، بر مسئولین جامعه و یا بر سرمایه داران حمله برد بلکه می گوید اگر من گرسنه ام همه ی مردم مسئولند...
این سخن از کسی نقل شده که پیامبر در مورد او چنین میفرماید:«زمین در خود ندیده کسی را و آسمان سایه نیفکند بر فردی که راستگو تر از ابوذر باشد.»
پس بنابراین هر فرد جامعه علاوه بر وظایف شرعی که او را ملزم به رعایت احکام دین اسلام می کند، در قبال فرد فرد جامعه نیز مسئول است و وظایفی دارد. از جمله ی این وظایف برقراری عدالت در جامعه است.
ابوذر، به راستی که قهرمان عدالتخواه و رنج دیده عصر خویش است. کسی که حتی دشمنانش به پارسایی و زهد و تقوای او اعتراف کرده اند. ساده نیست ابوذر بودن اما ابوذر مردی در امتداد تاریخ است...
در زمان ما هم مسلما ابوذر هایی وجود دارند. کسانی که نه از تهدید قدرتمندان می ترسند و نه از حلقوم هایی که دم از مصلحت اندیشی می زنند.
1/ منصور نظری
حتی اگه محتاطانه به قضیه نگاه کنیم و نگوییم که منصور نظری ابوذر زمانه ی ماست، نمی توانیم از کار های ابوذروار او چشم پوشی کنیم. منصور نظری، شاعر انقلاب. خرج زندگیش را از ساخت و ساز در می آورد. روزی کارش به دادگاه و قاضی کشیده شد و متوجه شد قاضی پرونده اش رشوه می گیرد. به جای همه ی شانه بالا انداختن ها و «به من چه» ها و «به تو چه» ها، مستندات پر و پیمانی جمع آوری کرد و فساد قاضی را ثابت کرد. ماجرای آقای نظری را مفصل تر از زبان استاد «رائفی پور» بشنوید.
2/ میثم صفائیان
میثم صفائیان نه امام جمعه ی فلان شهر است، نه در شورای شهر سمتی دارد. تنها و تنها یک راننده ی ماشین سنگین ساده است. مثل همه ی رانندگانی که می شناسیم، با یک تفاوت بزرگ. برخلاف بقیه او حاضر نمی شد پول زیرزمینی بدهد و بار بگیرد. نمیخواست جزئی از این زنجیره ی فساد باشد. در ماجرای تحصن رانندگان میثم صفائیان که سخنگو و نماینده ی رانندگان بود دستگیر شد و بعد از گذراندن 100 روز در حبس، به قید وثیقه آزاد شد.
در مورد میثم صفائیان می توانید از اینجا بخوانید.
3/ حسن خسروآبادی
حسن خسروآبادی، خبرنگاری که به دلیل افشای فیش های نجومی متهم شد و در دادگاه غیر علنی محکوم شد.
4/ عدالتخواهان شیراز
در سال 94 دو انتخابات به صورت همزمان در سراسر کشور برگزار می شود: انتخابات شورای اسلامی و انتخابات خبرگان. در شیراز نیز مثل همه ی شهر های کشورمان ایران، انتخابات با تبلیغات گسترده ی نامزد ها برگزار می شود. در میان همه تبلیغ‌های مختلف هر دو انتخابات، گستردگی تبلیغات پوستری دو نامزد خبرگان بیشتر به چشم می‌آید. یکی از این دو نفر آیت الله اسدالله ایمانی، نماینده مقام معظم رهبری در استان فارس، امام جمعه شیراز، امام جمعه سابق بوشهر و کازرون، نماینده چند دوره پیشین مجلس خبرگان فارس است. خبرهایی که از شهرهای دیگر استان می‌رسد حکایت از گستردگی این تبلیغات در کل استان است.
جنبش عدالتخواه دانشگاه شیراز با انتشار بیانیه ای از آیت الله ایمانی، امام جمعه ی وقت شیراز می خواهند در باره ی منبع مالی این تبلیغات گسترده توضیح دهد. در مقابل امام جمعه ی شیراز از شورای مرکزی جنبش عدالتخواه شکایت کرده و دادستان شیراز به عنوان مدعی العموم چهار نفر از دانشجویان را به طور غیرعلنی محاکمه می کند.
20 دی ماه 1396 اسامی 4 نفر از متهمان این پرونده منتشر می شود:
حسین شهبازی‌زاده، سلمان کدیور، هادی مسعودی، مصطفی پورخسروانی، چهار دانشجوی عدالتخواه شیرازی به جرم نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی، به سه ماه حبس تعزیری که تا دو سال معلق خواهد بود، و پنج سال منع از فعالیت سیاسی محکوم می‌شوند.
در باره ی این ماجرا به طور مفصل تر از اینجا بخوانید.
پینوشت: ابوذر مردی در امتداد تاریخ است. مردی که رهروانش فریاد عدالتخواهی اسلامی را در سرتاسر تاریخ سر می دهند. ابوذر های زمانه ما کم نیستند. مردان و زنانی که می کوشند برخلاف جریان جامعه به مبارزه با فساد بپردازند.
در پایان توصیه ی بسیار شدید می کنم که مصاحبه ی سوزن بان با حسین شهبازی زاده، دبیر اسبق جنبش عدالتخواهی، را از اینجا ببینید:
