دیونه‌های دوست‌داشتنی سلام
بله به لحظات ملکوتی اینکه گوشتون از شنیدن آهنگ "آخ تو شب یلدای منی/ دیونه‌ی دوست‌داشتنی" خونریزی داخلی و خارجی کنه نزدیک شدیم.
البته ظاهراً امسال قرار نیست شب یلدا پیش کسی باشیم، مگر اینکه لحاف و تشکمون رو هم با خودمون ببریم.
البته ما خودمون یکی دو ساله شب یلدا رو با شب جمعه به صورتِ ترکیبی پُرو می‌زنیم، که فرداش بتونیم از اولین خواب زمستونیمون همچون یک خرس قطبی لذت ببریم.
یعنی می‌خوام بگم به طور کلی هدفمون اینه که تا خرخره بخوریم و 4تا عکس بگیریم بذاریم اینستا، تنها چیزی که این وسط برامون مهم نیست فلسفه یلداست!
فکر کنم تو این مدت که همراه خط خطی‌هام بودید، انقدر منو بشناسید که بدونید از کلیشه متنفرم
ولی یه خواهش کلیشه‌ای دارم
می‌شه یلدای امسال قدر یه لبخند، قدر یه دونه انار، قدر یه قاچ هندونه، قدر یه مشت آجیل قدر یه بیت از حافظ یه نفر رو خوشحال کنید؟
عمرتون یلدا
