والا ما هرچی یادمون میاد قدیمیا حرفای خوبی میزدن و برای اینکه تاثیر گذاریش رو بیشتر کنن میومدن و در قالب داستان بیانش میکردن.
میدوین چرا؟
چون ((داستان))، زبان مغز هست.
بعد دیدن که خیلی پیش میاد نیاز دارن حرف های خوب رو برای آدم های مختلف تو شرایط متفاوت تکرار کنن!! اومدن اصل داستان رو خلاصه کردن و به شکل ضرب المثل بیانش کردن.
این روزها هم خودم هرچی تحقیقات علوم اجتماعی رو نگاه میکنم میبینم که این جدیدیا فقط دارن حرف ها و تجربه های قدیمی ها رو دوباره تو بوته* آزمایش میزارن، بعد از بوته در میارن میزارن تو اکسل و تبدیل به یه گراف خوشگلش میکنن و به خلق خدا ارايه میدن.
یکی از همین ضرب المثل های قدیمی هم که با خیلی عنوان دهن پر کن به اسم خطای هاله ای ازش اسم میبرن، در واقع مصداق همون ضرب المثل قدیمی هست که میگه:
حالا اگه دوس داری به زبون آدمیزاد
بدونی خطای هاله ای چیه و چرا عقل آدما اونجاشونه!!! یعنی به چشمشونه!!!
این عکس زیر رو اسکن کن تا تو کمتر از ۱ دقیقه شایدم بیشتر! برات بگم اصل داستانش چی هست.
نترس عمو جون اسکن کن
راستی یه نکته مهم رو همیشه یادتون باشه، اصل داستان یه چیز دیگس!
*بوته: ظرفی از جنس سرامیک هست که توی آزمایشگاه ها ازش استفاده میکنن و برای نگهداری مواد توی کوره های دما بالا ازش استفاده میکنن.
