از هر کس که بپرسی در زندگی به‌دنبال چیست محتمل‌ترین پاسخ‌ها خوشبختی و آرامش در زندگی است.
باز اگر از همان فرد دوباره بپرسی برای رسیدن به آن به چه چیزی نیاز است باز محتمل‌ترین جواب پول است.
اما در واقع مسئله واقعی اینست که هرچند پول عامل مهمی در زندگی اجتماعی انسان است ولی ثروتمند بودن(و شدن)محدود به افرادی خاص است و این تصور که خوشبختی مصادف پولدار بودن است باعث رنج و عذاب کسی است که ثروت زیادی ندارد و در اجتماع پیچیده امروز از درک راه‌های پول درآوردن عاجز است .
اما فلسفه معتقد است آزادی واقعی به شیوه‌های پاسخ به موقعیت‌های زندگی ارتباط دارد. بنابرین بدون پول و رفاه هم می‌توان خوشبخت بود.
در واقع اگر مسئله پول در میان نباشد این سوال که "برای یک زندگی شاد و خوشبخت به چه چیزی نیاز داریم؟" به هیچ عنوان چالش برانگیز نخواهد بود.
خوشبختی وابسته به برخی دارایی‌هایی روانشناختی پیچیده است و تقریباً از امور مادی مستقل بوده و فراتر از اسباب و روش‌های مورد نیاز برای خرید لباس،جایی برای زندگی و چیزی برای خوردن است.
یعنی اگر درد و رنج حاصل از آرزوها و خواسته‌ها را از میان برداریم غذایی ساده و مجلل لذت یکسانی خواهند داشت.
البته اشتیاق به پول و ثروت را نباید همیشه به عنوان عطشی برای یک زندگی مجلل تعبیر کنیم. شاید انگیزه مهم‌تری ورای این میل و اشتیاق باشد و آن میل به تحسین شدن از سوی دیگران و جذب محبت و رفتار خوب است.
در واقع بیشتر آنچه می‌خواهیم بر اساس حرف دیگران و نه کمک شهود و حواس خودمان انتخاب می‌شود.
در نگاهی دیگر اشیاء در بعد مادی، شبیه چیزی به نظر می‌رسند که در بعد روانشناختی به آن نیاز داریم. شاید چیزی که آرزو داریم و یا درصدد تهیه آن هستیم خرید یک اتومبیل پیشرفته باشد اما در واقع دنبال آزادی بوده‌ایم. حال آنکه از دیدگاه فسلفه آزادی یعنی اینکه مجبور نباشی چیزی را به دیگری اثبات کنی.
در حالی که در بازار تبلیغات ما نسبت به شادی‌های کوچک ترغیب نمی‌شویم (بازی با کودک، محبت و صحبت با یک دوست، آفتاب گرفتن...) امّا طبیعت هیچ ارزشی برای تجملات قائل نیست.
غذاها و نوشیدنی‌های تجملی به هیچ عنوان باعث مصون ماندن از بیماری‌ها و سلامتی بدن نمی‌شود. و لباس‌های فاخر مانع پیر شدن نیست.
بشریت دائما قربانی رنج و عذاب پوچ و بی‌حاصلی است و به دلیل عجز در درک محدودیت کسب ثروت، زندگی را در اضطراب و نگرانی بیهوده سپری می‌کند.
باید بدانیم شاید به‌دست آوردن خوشبختی کار سختی باشد، اما موانع آن اساساً مالی نیست.
پ.ن: اگه پولدار هستید که خوب، اگر هم نیستی خیلی سخت‌نگیر.
پ.ن۲: متن بالا از کتاب " تسلی بخشی های فلسفه" نوشته آلن دو باتن برداشت شده است.
