بیل گِیتس یه جمله داره که دقیق یادم نیست و با توجه به شرایط فعلی ، امکان پیدا کردنش رو ندارم اما کلیت‌ش اینه که افرادی که سعی میکنن جلوی فناوری و پیشرفت اون رو بگیرن ، در نهایت توسط همون فناوری شکست میخورن .
سعی میکنید اینترنت را ببندید ؟ مگر مال شماست ؟ مگر شما درستش کردید ؟ اصلا مگر سطح سواد و دانش‌تون در حدی هست که بخواهید ببندیدتش ؟ از ریشه قطع کردن با محدود کردن دسترسی ، آسمان تا زمین تفاوت دارد . آقایان ، حرکتی که زدید مثل این بود که برای خاموش کردن ماشین لباسشویی یکی از واحد ها ، فیوز کل آپارتمان را قطع کردید !
دردناک‌ترین بخش ماجرا آنجاست که این عمل بدون کوچکترین توجهی به زندگی مردم صورت گرفته است
بخش جالب ماجرا آنجاست که در این مدت ، فضای اینترنت مانند دیپ‌وب شده است و باید حتما دامنه سایت مورد نظر را بلد باشی تا به آن دسترسی داشته باشی .
جا داره که تبریک بگم به موتور جستجو های وطنی مانند یوز که نتایج را به‌‌صورت فایل JSON برمی‌گرداند و پارسی‌جو که تنها منبع‌ش ویکی‌پدیا یِ غیر قابل دسترسی است و در نهایت سلام که گویا از طریق گوگل عملیات جستجو را انجام می‌دهد :)
در ارتباط با پیام‌رسان های داخلی هم متاسفانه بنده سعادت استفاده از هیچ کدام را ندارم اما طبق اخبار ، گویا ظرفیت سرور ها پاسخگوی ترافیک ناگهانی نبوده اند .
سپاس از زومیت که با جمع آوری دامنه های مهم در اینجا ، باعث شد بخشی از مشکلات حل بشود
در نهایت :
1- آقایان حواس‌شان باشد که در قرن 21 ، اینترنت نقش مهم‌تری نسبت به بنزین ایفا می‌کند
2- وزیر جوان فرموده‌اند
چیزی به نام اینترنت ملی ، وجود خارجی ندارد
فردی پاسخ داده بود :
درست می‌فرمایید ، وجود خارجی ندارد ، وجود داخلی دارد
3- نتیجه این چند روز بی اینترنتی ، 9 ماه بعد مشخص می‌شود
دردی که به جانم ماند از کوه سبک تر نیست
این پرده ی آخر بود اما غم آخر نیست
