در مبحث معماری اطلاعات، در ساخت فضای مجازی، کنترل اهمیت بسیار دارد، چه کسی کنترل تغییرات را در دست می‌گیرد و چه کسی سیاست‌های کلی را برای طرح‌ریزی و کنترل تغییر مدیریت می‌کند؟ اریک ریموند Eric Reymond کنترل خصوصی یا مدیریت عمومی سیستم‌های عملیاتی که به صورت جهانی مورد استفاده هستند، را در مقاله‌اش به صورت مقایسه‌ی کلیسای جامع و بازار بیان می‌کند"او بر خلاف عده‌ای که کلیسای جامع را محصول نسل‌های متوالی سازنده‌های بی‌نام و نشان می‌دانند، کلیسای جامع را سمبل یک قدرت تمرکز یافته می‌داند که با تحمیل استانداردی واحد به همه سود می‌رساند. او می‌گوید در ابتدا به الگوی کلیسای جامع اعتقاد داشت. با شروع یک پروژه بر اساس فن‌آوری لینوکس[Linux] و منبع باز[Open Source] که Fetchmail نام داشت و برخلاف تمام انتظارات با موفقیت پیش رفت نظر او را تغییر داد".(صدر، ۱۳۸۲: ۱۰۲) در واقع ما به ازای کلیسای جامع در طرح‌ریزی در معماری و طراحی شهری را می‌توان شهرداری‌ها در نظر گرفته که با ابلاغ قوانین و استانداردهای واحد در نظم‌دهی شهر و ساخت آن تأثیرگذار اصلی هستند اما الگوی بازار که انتظارات را تغییر داده است در واقع همان هکرها و برنامه‌نویسانی هستند که از همه‌جا شروع به استفاده از این الگو و اشکال‌زدایی از آن کردند، "جامعه‌ی لینوکس شبیه یک بازار وسیع و شلوغ متشکل از دستور کارهای مختلف است که بوسیله آنها یک سیستم پایدار و منسجم به زیبایی نمایانگر می‌شود. همه شبکه‌ها هوشمند و با هدف اتصال هر چه بیشتر طراحی می‌شوند اما آن شبکه‌هاییی که توسط کاربران خود تکامل می‌یابند یک مرحله‌ی انقلابی جدید در طراحی محیط مجازی را مطرح می‌نمایند."(همان)، شهروند/کاربران نیز با گسترش شبکه‌های اجتماعی با تولید داده‌های داوطلبانه و غیرداوطلبانه در حال تغییر هویت از فقط «شهروند/کاربر» بودن به «هکر کلاه‌سفید» و «برنامه‌نویس»، اما برای بهبود شهر تبدیل گردند، هر شهروند/کاربر با تولید محتوا در شبکه‌های اجتماعی مجازی چه داوطلبانه و چه بدون مقصود می‌تواند سهمی در تغییر و بهبود شهر داشته باشد. امروزه برنامه‌هایی همچون «پیاده Peeyadeh» سعی در گردآوری داده‌های داوطلبانه در مورد شهر و به‌پویی در مورد آن و اشتراک تجربیات شهروندان در شهر در ایران هستند و از این طریق جوامع و اقشار مختلف را حتی در کنار هم دیگر گرد می‌آورند و در شبکه‌هایی همانند توئیتر، فیس‌بوک، اینستاگرام و تلگرام، داده‌ها و تولید محتوا در مورد شهر به صورت پراکنده و غیرداوطلبانه در شبکه پخش هستند که می‌توان با عمل داده‌کاوی که یکی از مباحث اصلی این پژوهش نیز هست آنها را گردآوری و تحلیل نمود و از آنها به عنوان تحلیل‌گر مسائل شهر که به صورت غیر داوطلبانه تولید شده اند -البته با حفظ رعایت حریم خصوصی افراد و پروتوکل‌های حفاظت داده‌های آنان که در هر شبکه مخصوص به خود موجود است و آنان نیز این موارد را پذیرفته‌اند- استفاده کرد و از هر شهروند/کاربری که اجازه‌ی استفاده از داده‌ی تولید شده‌ی خود را به شبکه‌ای که در آن فعالیت می‌کند داده باشد، می‌توان یک هکر کلاه‌سفید و یک برنامه‌نویس منبع باز ساخت که در الگوی بازار به همراه الگوی کلیسای جامع و همکاری با آن در ساخت شهر نقش فعال دارد و بدین طریق رابطه‌ی شهرداری و شهروند را برای به‌پویی شهر بهبود بخشید.
{بخشی از متن پایان‌نامه‌ی: بازتولید سیمای مجازی شهر بر مبنای بازتعریف عناصر کالبدی آن| سینا کسروی}
منبع:صدر، عدالت، (۱۳۸۲)، "معماری اطلاعات"، محله‌ی معمار، ش ۲۱
