درست در دوره اوج جنگ سرد بود که شوروی به منظور مقابله با آمریکا علاوه بر سطح زمین، در فضا هم قدرت نمایی می‌کرد. به همین منظور در تاریخ 18/ ژوئن/ 1958 فضانورد روسی نیکیتا گوگولوف 44ساله بعد از پشت سر گذاشتن دوره‌های سخت فضانوری سومین نفری بود که با اسپوتنیک4 به سطح ماه قدم گذاشت. یک دستاورد عظیم دیگر برای بلوک شرق.
این واقعه توسط سازمان فضانوردی شوروی مانیتور می‌شد و گوگولوف با شادی زایدالوصفی روی ماه قِر می‌داد. همزمان میلیون‌ها نفر این صحنه را تماشا می‌کردند و به جایگاه وی رَشک می‌بردند. سیاستمداران و دانشمندان از این انقلاب علمی- فضایی کاملا سرشوق آمده و قدرتشان را به رخ واشنگتن کشیدند.
فضانورد مدبور اما بلافاصله پس از بازگشت از ماه به خواستگاری رفت و زن گرفت. از حق که نگذریم عروسی با شکوهی هم داشت. یکی از باغ‌های اطراف استالینگراد را اجاره کرد و شام مفصلی ترتیب داد: سه نوع غذا شامل بورش، ژارکه، باقالی پلو و جوجه که دور می‌گشت و ژله دورنگ و البته سالاد.
او و همسرش ماه عسل فوق العاده‌ای را به خرج سازمان فضانوردی شوروی در سیبری سپری کردند. گوگولوف کمی بعد دوباره به سازمان بازگشت و با نوشتن کتابی در باب سیاحت در فضا خود را مشغول ساخت.
اما در سالگرد سفرش به ماه تلویزیون مصاحبه‌ای از او پخش کرد. گوگولوف داشت در مورد نحوه پهلو گرفتن در ماه و قمرهای آن و فرودش صحبت می‌کرد. اما وقتی فیلم را پخش کردند بعد از پرتاب موشک تصویر برفکی شد و مراسم عروسی گوگولوف را نشان داد: جایی که دایی مِندل داشت رقص چاقو می‌کرد!
گوگولوف خجالت زده اعتراف کرد، احتمالا اشتباهی روی تنها نسخه تصویر برداری شده از سفرش، فیلم عروسی‌اش را کپی کردند اما تضمین داد دوباره به ماه سفر کرده و این بار با کیفیت بهتری تصاویر را مخابره می‌کند.
البته موضوع فرستادن انسانی دیگر به ماه در مقر حزب کاملا رد شد زیرا دانشمندان شوروی اینطور نتیجه گیری کرده بودند: اگر فردی از جو زمین خارج شود بی شک به دایی مِندل تبدیل شده و شاباش جمع می‌کند.
