بررسی های جدید محققان بین المللی نشان می دهد که مارها پس از بروز پدیده انقراض دایناسورها دچار تنوع گسترده ای شده و رژیم غذایی جدیدی نیز پیدا کرده اند.
به گزارش سیناپرس، پس از آن که در زمانی حدود 66 میلیون سال پیش، دایناسورها به شیوه مبهمی از بین رفتند، تنوع قابل ملاحظه ای در پستانداران و پرندگان به وجود آمد. اما این موضوع در خصوص مارها کمتر بررسی شده است.
حالا اما در یک مطالعه پژوهشی که توسط محققان آمریکایی دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس و دانشگاه میشیگان انجام شده، دانشمندان متوجه شده اند که مارها هم پس از مرگ دایناسورها، یک سیر تکاملی فوق العاده تماشایی را از زمان اجداد حشره خوار و بی ادعای خود داشته اند و طی همین روند تکاملی، رژیم غذایی آن ها به سوی پرندگان، ماهی ها و پستانداران کوچک گسترش پیدا کرده است.
به گزارش سیناپرس، به دنبال رویداد انقراض جمعی 66 میلیون سال پیش که طی آن 75 درصد گونه ها، از جمله تمام دایناسورهای غیر پرنده منقرض شدند، آغاز دوران زمین شناسی موسوم به سنوزوئیک رقم زده شد و هزاران جایگاه خالی برای بهره برداری گونه های بازمانده به وجود آمد.
این گونه ها که شامل پستانداران و پرندگان بودند در دوران سنوزوئیک به سرعت دچار تغییرات جمعیتی و تکاملی شدند و حالا مشخص شده که مارها هم از این قاعده مستثنی نبوده و در نتیجه اتفاق مورد اشاره فوق، تقریباً 4000 گونه از آن ها به وجود آمد که امروزه نیز موجود هستند.
محققان برای درک بهتر سرعت و ترتیب وقوع این پدیده، داده های منتشر شده در مورد رژیم غذایی 882 گونه مار زنده را جمع آوری کردند و از مدل های ریاضی پیچیده برای بازسازی نحوه تغییر و تنوع رژیم غذایی اجدادشان استفاده کردند.
آن ها دریافتند که قدیمی ترین جد مشترک مارها، جانوری زنده خوار بوده که از حشرات تغذیه می کرده است. به گزارش سیناپرس، اما پس از واقعه انقراض دایناسورها، رژیم غذایی مارها به سرعت گسترش یافته و شامل پرندگان، ماهیان و پستانداران کوچک شده است.
به گفته این دانشمندان، «به نظر می رسد قسمت زیاد این تنوع اکولوژیکی خیره کننده در مارها، ناشی از بروز فرصت های زیست محیطی جدید برای آن ها بوده باشد و این موضوع می تواند به شناسایی بهتر رفتارهای آن ها هنگام رسیدن به محیط های جدید کمک نماید».
به گزارش سیناپرس، این یافته های علمی پژوهشی در نشریه معتبر و بین المللی PLOS Biology منتشر شده اند.
نویسنده: محمدرضا دلفیه
